Promocje:

Kapitan.: 11 listopada 1943 r.
Porucznik.: 19 marca 1941 r.
Podporucznik.: ze starszeństwem z 1 października 1937 r.

Funkcje:

Służba wojskowa w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty 15 DP przy 62 Pułku Piechoty (Bydgoszcz).: 1934 - 1935 r.
Służba wojskowa w Szkole Podchorążych Piechoty (Ostrów Mazowiecka-Komorowo).: wrzesień 1935 - sierpień 1937 r.
Dowódca 2 plutonu 9 Kompanii III Batalionu 55 Poznańskiego Pułku Piechoty (Rawicz).: 1937 - 26 sierpnia 1939 r.
Oficer w Ośrodku Zapasowym 55 Pułku Piechoty (14 DP) w Kutnie.: 26 sierpnia - ??
Dowódca 1 Kompanii II Batalionu Brygady Strzelców Podhalańskich.: kwiecień - czerwiec 1940 r.
Oficer w 2 Kompanii I Batalionu 1 Brygady Strzelców Podhalańskich.: ?? - ??
Uczestnik szkolenia w Ośrodku Szkoleniowym 4 Brygady Strzelców.: ?? - 31 września 1941 r.
Zaprzysiężony w szeregi Armii Krajowej.: 7 kwietnia 1942 r.
Zrzucony do Polski w ramach Operacji "Smallpox".: 1 na 2 września 1942 r.
Przydzielony do Komendy Okręgu Białystok AK.: jesień 1942 r.
Komendant Inspektoratu III Łomżyńskiego Okręgu Białystok AK.: grudzień 1942 - 18 lutego 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Andrzeja i Janiny z domu Błaszczak. Do 1920 r., mieszkał w Poznaniu, potem w Murowanej Goślinie, gdzie w okresie od 1921 do 1923 r., uczęszczał do szkoły powszechnej. Od 1923 do 1925 r., mieszkał w Ostrowie Wielkopolskim, a następnie w latach 1925-1926 r., w Złotnikach Kujawskich, gdzie ostatecznie ukończył naukę w szkole powszechnej.
Od 1926 r., uczył się kolejno w gimnazjum w Inowrocławiu i Chodzieży, gdzie w 1934 r., zdał maturę i uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1934-1935 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 62 pp. w Bydgoszczy. Następnie w okresie od września 1935 do sierpnia 1937 r.,w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.

Po ukończeniu podchorążówki mianowany do stopnia podporucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 października 1937 r., z przydziałem do dalszej służby na stanowisko dowódcy 2 plutonu w 9 kompanii III batalionu 55 pp. w Rawiczu.
26 sierpnia 1939 r., został przeniesiony do Ośrodka Zapasowego 55 pp. (14 DP) w Kutnie. W Wojnie Obronnej 1939 r., walczył z wrogiem w rejonie Warszawy, Mińska Mazowieckiego, Chełma i Lublina. W dniu 27 września 1939 r., dostał się do niewoli niemieckiej pod Terespolem. Przebywał w obozie jenieckim w Pińczowie, skąd uciekł 6 października 1939 r.
Powrócił do Leszna, a następnie wyjechał do Poznania. 11 stycznia 1940 r., przedostał się przez granicę na Węgry, gdzie przebywał do 24 marca 1940 r.

7 kwietnia 1940 r., przez Jugosławię udało mu się dotrzeć do Francji. 18 kwietnia 1940 r., wstąpił do Wojska Polskiego, w którym otrzymał przydział do Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, na stanowisko dowódcy 1 kompanii II batalionu.
W okresie od 24 kwietnia do 14 czerwca 1940 r., brał udział w kampanii norweskiej. Walczył z wrogiem pod Narwikiem. Po ewakuacji polskich oddziałów do Brestu i walkach w Bretanii, w dniu 20 czerwca został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Przydzielony do 2 kompanii I batalionu 1 Brygady Strzelców Podhalańskich.
Do 31 września 1941 r., przebywał w Ośrodku Szkoleniowym 4 Brygady Strzelców. 19 marca 1941 r., otrzymał awans do stopnia porucznika służby stałej piechoty.

Mniej więcej w tym samym czasie zgłosił się do konspiracyjnej służby w Kraju. Został przeszkolony w zakresie dywersji. 7 kwietnia 1942 r., został zaprzysiężony na rotę AK w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. W nocy z 1 na 2 września 1942 r., został zrzucony, w ramach operacji "Smallpox", jako cichociemny na placówce odbiorczej „Rogi” (na północny-wschód od Grójca).
Po obowiązkowej aklimatyzacji otrzymał przydział do Komendy Okręgu Białystok Armii Krajowej. Po aresztowaniu kpt. Jana Tabortowskiego "Bruzdy", w grudniu 1942 r., został mianowany przez Komendanta Okręgu ppłk. Władysława Liniarskiego „Mścisława”, na stanowisko Komendanta Inspektoratu III Łomżyńskiego w skład, którego wchodziły obwody Łomża i Grajewo. Przekazanie obowiązków odbyło się już po ucieczce kapitana „Bruzdy” z więzienia, w lutym 1943 r., w miejscowości Turczyn w obwodzie grajewskim.

Oficjalnie zalegalizowany jako pracownik mleczarni w Przytułach. 11 listopada 1943 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej piechoty.
Inicjował zorganizowanie zastępczych kursów szkoły podchorążych rezerwy piechoty AK oraz kursów podoficerskich, gdzie prowadził wykłady m. in. w zakresie dywersji.
Aresztowany przez gestapo w dniu 18 lutego 1944 r. Prawdopodobnie przyczyną aresztowania był donos volksdeutscha Bluma z miejscowości Kubra koło Przytuł. Doprowadził on do aresztowań żołnierzy podziemia na placówki Kubra, a następnie naprowadził gestapo na miejsce pobytu kapitana „Laka” w mleczarni w Przytułach.
Przewieziony do Łomży został poddany bestialskim przesłuchaniom. Na temat jego śmierci istnieją różne wersje. Miał być zamordowany w Łomży podczas śledztwa. Według innej, wywieziony do obozu koncentracyjnego w Gross Rosen i tam zamordowany. Miał brata Zbigniewa, który poległ we wrześniu 1939 r., w bitwie nad Bzurą. Rodziny nie założył.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy nr 13 417.
Krzyż Walecznych (za walki pod Narwikiem).