Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
BITTNER, Ludwik.



BITTNER Ludwik

Generał Brygady



Pseudonimy: „Baza”, „Dunio”, „Halka”,„Krakowiak”, „Rot”, „Tarnowski”, „Tereid”.

Urodzony: 24 kwietnia 1892 r., w Stanisławowie.

Zmarł: 24 stycznia 1960 r., w Warszawie.




Promocje:

Generał Brygady.: 20 marca 1943 r.
Pułkownik.: 1 stycznia 1927 r.
Podpułkownik.: 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.

Funkcje:

Żołnierz Legionów Polskich.: sierpień 1914 r.
Dowódca plutonu w III Batalionie 2 pułku piechoty Legionów Polskich.: ?? - ??
Dowódca 5 kompanii 2 pułku piechoty Polskiej Siły Zbrojnej.: 1917 - ??
Wstępuje do Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Dowódca garnizonu miasta Dęblin.: 1918 r.
Dowódca Batalionu zapasowego 34 pułku piechoty.: grudzień 1918 - ??
Szef Sekcji Piechoty w Departamencie I Ministerstwa Spraw Wojskowych.: czerwiec 1920 - ??
Dowódca 34 pułku piechoty.: sierpień 1920 - ??
Dowódca piechoty dywizyjnej 5 DP.: czerwiec 1930 - ??
Pomocnik dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza.: listopad 1938 - ??
Zastępca dowódcy KOP, SGO "Polesie".: wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony do konspiracji.: październik 1939 r.
Szef Biura Inspekcji Komendy Głównej ZWZ.: kwiecień 1940 - kwiecień 1941 r.
Komendant Okręgu Lublin ZWZ-AK.: kwiecień 1941 - styczeń 1943 r.
Pełnomocnik Komendanta Głównego AK ds. scalenia BCh.: 11 stycznia 1943 - lipiec 1944 r.
Inspektor Komendy Głównej na Okręg Lublin.: ?? - ??
Dowódca 9 Podlaskiej DP AK (Rejon Białej Podlaskiej).: lipiec 1944 - ??
Wiceprzewodniczący Głównej Komisji Weryfikacyjnej Rady Naczelnej ZBOWiD.: listopad 1957 - ??
Wiceprzewodniczący Rady Naczelnej ZBOWiD.: wrzesień 1959 - ??

Opinie

Notatki:

Syn Ludwika Jana - pracownika kolei i Marii z domu Drozdowskiej. Uczeń szkoły realnej we Lwowie i Stanisławowie, gdzie w 1911 r. otrzymał świadectwo dojrzałości.
W latach 1911 - 1914 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a od roku 1914 również filozofię.
Od 1912 r. czynny w Związku strzeleckim (pseudonim "Dunio"), gdzie ukończył szkołę podoficerską. W sierpniu 1914 r. wstąpił w Krakowie do Legionów Polskich. Dowodził sekcją potem dowódca plutonu w III batalionie 2 pułku piechoty II brygady.

Od listopada 1916 r. w stopniu porucznika dowodził kompanią na kursach oficerskich w Ostrowi Mazowieckiej i w Zegrzu. Po tzw. kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. był dowódcą 5 kompanii 2 pułku piechoty Polskiej Siły Zbrojnej w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Uczestniczył w opanowaniu Dęblina gdzie został pierwszym dowódcą miejscowego garnizonu. Od grudnia 1918 r. dowodzi batalionem zapasowym 34 pułku piechoty.
Od czerwca 1920 r., był szefem Sekcji Piechoty w Departamencie I Ministerstwa Spraw Wojskowych, a od sierpnia 1920 r., dowódcą 34 pułku piechoty i okresowo dowódcą garnizonu Białej Podlaskiej.

W stopniu majora brał udział w szeregach 34 pułku piechoty w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Dowodził w tym czasie ponownie batalionem zapasowym tego pułku. Po wojnie zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r.
Do stopnia płk awansowany 1 stycznia 1927 r. W czerwcu 1930 r., mianowany dowódcą piechoty dywizyjnej 5. DP, natomiast w listopadzie 1938 r., pomocnikiem dowódcy KOP.

W kampanii wrześniowej 1939 r. był zastępcą dowódcy grupy KOP, działającej w składzie SGO „Polesie” gen. bryg. F. Kleeberga. W konspiracji SZP-ZWZ-AK od października 1939 r., zaprzysiężony w Warszawie.
Początkowo od kwietnia 1940 r., szef Biura Inspekcji KG ZWZ. Przeniesiony w kwietniu 1941 r., na stanowisko Komendanta Okręgu ZWZ/AK Lublin. Funkcję komendanta pełni do stycznia 1943 r.
11 stycznia mianowany przez KG AK pełnomocnikiem dowódcy AK ds. wcielenia Batalionów Chłopskich, jednocześnie inspektor KG AK na Okręg AK Lublin. Funkcję tą sprawował do lipca 1944 r.

Rozkazem Naczelnego Wodza z 24/25 marca 1943r. mianowany gen. brygady ze starszeństwem od 20 marca 1943 r. Od lipca 1944 r. dowódca odtwarzanej 9 Podlaskiej DP AK formowanej w rejonie Białej Podlaskiej.

W dniu 14 sierpnia 1944 r. aresztowany przez NKWD i po kilkudniowym pobycie w areszcie NKWD w Lublinie wywieziony samolotem ze Świdnika do Moskwy, gdzie został uwięziony w więzieniu Lefortowo.
Od września 1944 r., więziony w obozie w Charkowie, a później w Diagilewie i Griazowcu. Repatriowany do Polski 4 listopada 1947 r., przez Brześć. Mieszkał w Warszawie. Pracował w Warszawie do czasu przejścia na emeryturę w 1957 r.
Od listopada 1957 r. wiceprzewodniczący Głównej Komisji Weryfikacyjnej, a od września 1959 wiceprzewodniczący RN ZBOWiD. Zmarł w Warszawie 24 stycznia 1960 r. Pochowany w kwaterze 24 A na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Żonaty z Anielą Haliną z d. Rychłowska. Z tego związku mieli syna Macieja ur. 1923 żołnierza AK, zamordowanego w okresie okupacji przez Niemców w 1944.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari IV klasy.
Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Walecznych.
Krzyżem Niepodległości.
Złoty Krzyż Zasługi z Meczami.




powrót


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion