Promocje:

Major.: 1 grudnia 1924 r., ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 r.
Kapitan.: 1923 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.:
Podporucznik.:

Funkcje:

Wcielony do służby w armii carskiej.: ??
Elew Szkoły Oficerskiej armii carskiej w Kazaniu.: 1911 - ??
Oficer w I Korpusie Polskiego na Wschodzie.: grudzień 1917 - lato 1918 r.
Oficer w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie.: początek 1919 - 1921 r.
Dowódca kompanii w 52 Pułku Piechoty (Złoczów).: 1921 - ??
Dowódca batalionu w 52 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Oficer w Oddziale III Sztabu Generalnego w Warszawie.: ?? - ??
Słuchacz Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.: 1 listopada 1925 - 1927 r.
Szef sztabu 15 Dywizji Piechoty.: 28 października 1927 - 1929 r. (?)
Oficer w sztabie 13 Dywizji Piechoty (?)(Równe).: ?? - ??
Szef Wydziału Operacyjno-Wyszkoleniowego w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza w Warszawie.: 1929 - 1931 r.
Szef wydziału w Biurze Ogólno-Organizacyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie.: 1931 - ??
Uczestnik kursu informacyjnego broni pancernych dla oficerów sztabowych i dyplomowanych w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Warszawie.: kwiecień 1931 r.
Dowódca II Batalionu Strzelców (Tczew).: 1932 - styczeń 1934 r.
Wykładowca w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie.: styczeń 1934 - ??
Komendant Powiatowej Komendy Uzupełnień (PKU) w Rzeszowie.: 1934 - 31 grudnia 1938 r.
Szef bezpieczeństwa w zakładach Henryka Cegielskiego w Rzeszowie.: 1939 r.
Zmobilizowany i wcielony do ośrodka Zapasowego Armii "Karpaty" w Rzeszowie.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: jesień 1939 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Rzeszów ZWZ.: grudzień 1939 - kwiecień 1940 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Szczepana (organisty wiejskiego) i Salomei z domu Borowej. Od 1905 r., był związany z konspiracją Polskiej Partii Socjalistycznej. Ukończył Szkołę realną w Łowiczu, natomiast w 1911 r., zdał maturę w Szkole Rotwanda i Wawelberga w Warszawie. Po zdaniu matury został wcielony do służby w armii carskiej, gdzie ukończył szkołę oficerską w Kazaniu. W stopniu podporucznika, a od roku 1916 w stopniu porucznika, brał udział w I Wojnie Światowej. Ranny pod Huminem. Od grudnia 1917 r., służył w szeregach I Korpusu Polskiego na Wschodzie, dowodzonego przez gen. Józefa Dowbora – Muśnickiego.
Po rozwiązaniu przez Niemców korpusu, latem 1918 r., powrócił do Kraju. Od początku 1919 r., służył w stopniu porucznika służby stałej piechoty w 36 pp. Legii Akademickiej w Warszawie. W latach 1919 – 1920 brał udział w szeregach 36 pp., w wojnie polsko-bolszewickiej.
Dowodził m. in. kompanią potem batalionem. Po zakończeniu wojny został, w roku 1923 zweryfikowany w stopniu kapitana służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. W roku 1921 przeniesiony do 52 pp. w Złoczowie, gdzie pełnił funkcję dowódcy kompanii a następnie batalionu. Oddelegowany do służby w III Oddziale Sztabu Generalnego w Warszawie.

1 grudnia 1924 r., otrzymał awans do stopnia majora służby stałej piechoty ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 r. W latach 1925 - 1927 odbył studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu studiów otrzymał tytuł oficera Sztabu Generalnego, natomiast po zmianie nazewnictwa w 1929 r., oficera dyplomowanego. Podczas studiów ewidencyjnie podlegał 60 pp. w Ostrowie Wielkopolskim. Od 28 października 1927 r., pełnił funkcję szefa sztabu 15 DP, skąd przeniesiono go do sztabu 13 DP w Równem.
Od 1929 r., pełnił funkcję szefa Wydziału Operacyjno - Wyszkoleniowego w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza w Warszawie. Od 1931 r., szef wydziału w Biurze Ogólno Organizacyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W kwietniu 1931 r., ukończył trzytygodniowy kurs informacyjny broni pancernych dla oficerów sztabowych i dyplomowanych w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych.
W 1932 r., był dowódcą II Batalionu Strzelców w Tczewie. W styczniu 1934 r., został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie na stanowisko wykładowcy. W tym samym roku objął funkcję Komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień (PKU) w Rzeszowie. Z dniem 31 grudnia 1938 r., został przeniesiony w stan spoczynku. W tym czasie był aktywnym sportowcem, należał m. in. do sekcji bokserskiej Resovii.

W 1939 r., pracował jako szef bezpieczeństwa w zakładach Henryka Cegielskiego w Rzeszowie (według innych źródeł w Państwowych Zakładach Lotniczych). W sierpniu 1939 r., został zmobilizowany i wcielony do Ośrodka Zapasowego Armii „Karpaty” w Rzeszowie. Po zakończeniu działań wojennych Wojny Obronnej 1939 r., przebywał w Rzeszowie.
Od jesieni 1939 r., organizował struktury konspiracyjne w oparciu o działaczy harcerskich. Następnie zaprzysiężony w szeregi SZP. Od grudnia 1939 r., pierwszy Komendant Inspektoratu Rejonowego ZWZ Rzeszów w skład, którego wchodziły obwody; Rzeszów, Dębica i Kolbuszowa. Pracę w konspiracyjną oparł głównie na instruktorach Przysposobienia Wojskowego i młodzieży harcerskiej oraz licealnej.
Aresztowany, wraz z żoną Zofią przez gestapo 26 kwietnia 1940 r., na dworcu kolejowym w Rzeszowie. Więziony na Zamku. Po bestialskim śledztwie w dniu 27 czerwca 1940 r., został wywieziony w grupie około 100 więźniów do Lubziny k/Dębicy i zamordowany w miejscowym lesie. Ofiary mordu pochowano w dwóch zbiorowych mogiłach w miejscu egzekucji. Po wojnie przeprowadzono ekshumację a prochy zamordowanych przeniesiono i złożono w wspólnej mogile na cmentarzu wojskowym w Dębicy.

Żonaty z Zofią Bartosik.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych (dwukrotnie),
Złoty Krzyż Zasługi,
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921,
Medal za Długoletnią Służbę.