Promocje:

Podpułkownik.: 1 lipca 1940 r.
Major.: 1935 r.

Funkcje:

Junkier Mikołajewskiej Szkoły Piechoty w Kijowie.: (1917 r.)
Komendant Polskiej Ligi Wojennej Walki Czynnej w Kijowie.: (marzec 1917 r.)
Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Wiedzy Wojskowej w Kijowie.: (1917/1918)
Służba w I Korpusie Polskim na Wschodzie.: (1918 r.)
Nauka w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej.: marzec - wrzesień 1919 r.
Przydział do francuskiej misji wojskowej.: ??.
Służba w 9 pp. Legionów.: ??.
Sekretarz w Towarzystwie Wiedzy Wojskowej.: 1921 - 1922 r.
Zastępca sekretarza Towarzystwa Wiedzy Wojskowej.: 1922 - 1923 r.
Członek Zarządu Głównego Towarzystwa Wiedzy Wojskowej.: 1925 - 1928 r.
Członek komitetu redakcyjnego "Bellony".: 1922 - ??
Studia w Wyższej Szkole Wojennej.: 1923 - 1925 r.
Oficer w Biurze Ogólno-Organizacyjnym w Ministerstwie Spraw Wojskowych.: ??
Dowódca kompanii karabinów maszynowych 86 pp.: ??.
Sekretarz redakcji "Przeglądu Piechoty".: (1928 r.)
Współpracownik "Encyklopedii Wojskowej".: ??
Oficer Oddziału II Sztabu Głównego.: 1930 - 1932 r.
Służba w 15 pp.: 1932 - 1934 r.
Oficer operacyjny 19 DP.: 1934 - 1936 r.
Oficer w Oddziale I Sztabu Głównego.: 1936 - ??
Uczestnik obrony Lwowa.: (wrzesień 1939 r.)
Wstępuje w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: (październik 1939 r.)
Szef Oddziału II (Wywiad) Dowództwa Głównego SZP.: październik 1939 - ??.
Szef Oddziału II Komendy Okupacji Niemieckiej ZWZ.: ??.
Szef Oddziału II Komendy Głównej ZWZ.: 1 lipca 1940 - wiosna 1942 r.
Zdał swoją funkcję ppłk. Marianowi Drobikowi, ze względu na gruźlicę.: wiosna 1942 r.
Konsultant i doradca szefa Oddziału II KG ZWZ.: wiosna - listopad 1942 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława, handlowca (obywatela Niemiec) i Marii Viertel.
Od 1906 r., uczył się w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości w roku 1914.
Członek Polskich Drużyn Strzeleckich. W czasie I Wojny Światowej przebywał w Rosji.

We wrześniu 1939 r., był jednym z obrońców Lwowa. Pełnił funkcję tłumacza i oficera łącznikowego w rozmowach między obrońcami a Armią Czerwoną.
20 września dostał się do niewoli niemieckiej, z której jednak po kilku dniach uciekł, przedostając się do Warszawy. Tam ukrywał się w lokalu przy ul. Świętokrzyskiej, pod przybranym nazwiskiem Krajewski.
Wiosna 1942 r., ze względu na gruźlicę rezygnuje z pełnionej funkcji szefa Oddziału II KG ZWZ. Aresztowany na ulicy w Otwocku, gdzie leczył się w sanatorium, po 18 listopada 1942 r.
Przewieziony został na Al. Szucha i po przesłuchaniach wywieziony do KL Sachsenhausen. W obozie tym zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, najprawdopodobniej w sierpniu 1944 r.

Odznaczenia m.in.:

Złoty Krzyż Zasługi - 1938 r.
Krzyż Walecznych (pośmiertnie).

Przedstawiony do odznaczenia Virtuti Militari V klasy - marzec 1944 r.