Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
ENDEL-RAGIS, Leopold.



ENDEL-RAGIS, Leopold.

Pułkownik dyplomowany służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Leopold”, „Lipiński”, „Marian”, „Ślaski”, „Wiesław” vel Leśniewski.

Urodzony: 11 listopada 1894 r., w Żółkwi, województwo lwowskie.

Zmarł: 19 luty 1943 r. w Warszawie.


Promocje:

Pułkownik dyplomowany.: 1 stycznia 1930 r.
Podpułkownik dyplomowany.: 15 sierpnia 1924 r.
Major 1920 r.
Kapitan 1918 r.
Porucznik.: 1 listopada 1916 r.
Podporucznik.: 5 marca 1915 r.

Funkcje:

Uczestnik kursu niższego, Szkoły Podoficerskiej Związku Strzeleckiego.: 1910 - 1911 r.
Uczestnik kursu wyższego, Szkoły Oficerskiej Związku Strzeleckiego.: 1912 r.
Służba w Legionach Polskich.: 8 sierpnia 1914 - 13 października 1917 r.
Służba w armii austriackiej.: 15 października 1917 - ??
Komendant POW w Piotrkowie Trybunalskim.: 1 - 22 listopada 1918 r.
Dowódca batalionu 26 Pułku Piechoty.: 1919 - 1921 r.
Uczestnik kursu informacyjnego dla wyższych oficerów.: 1921 r.
Student Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.: 1922 - 1924 r.
Kierownik referatu w Oddziale III Sztabu Głównego.: listopad 1924 - 11 luty 1925 r.
Szef Sztabu 7 DP (Częstochowa).: 12 luty 1925 - 1 kwietnia 1927 r.
Dowódca 8 Pułku Piechoty Legionów (Lublin).: 2 kwietnia 1927 - 1 grudnia 1930 r.
Szef Sztabu DOK II Lublin.: 1 grudnia 1930 - 1935 r.
Dowódca piechoty dywizyjnej 9 DP (Siedlce).: koniec 1935 - sierpień 1939 r.
Dowódca 22 DP Górskiej (Przemyśl).: sierpień - wrzesień 1939 r.
Dowódca 22 DP Górskiej w Armii "Kraków".: wrzesień 1939 r.
Zaprzysięzony przez Służbę Zwycięstwu Polski.: październik 1939 r.
Dowódca Wojewódzki Okręgu Kielce SZP.: 15 października 1939 - styczeń 1940 r.
Komendant Okręgu Radomsko-Kieleckiego ZWZ.: styczeń 1940 - grudzień 1941 r.
Inspektor Komendy Głównej ZWZ/AK.: grudzień 1941 - 19 luty 1943 r.

Opinie

Notatki:

Syn Mikołaja i Xawery z Falęckich. W roku 1913 ukończył w Lwowie Seminarium Nauczycielskie. Członek Związku Strzeleckiego. W latach 1910 - 1911 ukończył szkołę podoficerską (kurs niższy), a następnie w roku 1912 szkołę oficerską (kurs wyższy) Związku Strzeleckiego. Endel-Ragis był jednym z 66 słuchaczy tej szkoły odznaczonych osobiście przez Piłsudskiego znakiem oficerskim - "Parasolem"
W okresie Od 8 sierpnia 1914 do 13 października 1917 r., służył w Legionach Polskich. Po kryzysie przysięgowym, 15 października 1917 r., zostaje wcielony do armii austriackiej, w której służył do października 1918 r.

Od 1 listopada 1918 r., był komendantem POW (Polskiej Organizacji Wojskowej) w Piotrkowie Trybunalskim. 22 listopada 1918 r., rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. W latach 1919 - 1921 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca batalionu 26 pułku piechoty. W roku 1921 ukończył w Warszawie kurs informacyjny wyższych dowódców, potem w okresie 1922 - 1924 odbył studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.

17 grudnia 1924 r., otrzymał awans do stopnia podpułkownika dyplomowanego ze starszeństwem od 15 sierpnia 1924 r. W okresie od listopada 1924 do 11 lutego 1925 r., był kierownikiem referatu w oddziale III Sztabu Głównego.
Od 12 lutego 1925 do 1 kwietnia 1927 r., szefem sztabu 7 DP stacjonującej w Częstochowie. Następnie w okresie od 2 kwietnia 1927 do 1 grudnia 1930 r., dowódca 8 pułku piechoty Legionów stacjonującego w Lublinie.

Awansowany do stopnia pułkownika dyplomowanego służby stałej piechoty ze starszeństwem od 1 stycznia 1930 r. W okresie od 1 grudnia 1930 do roku 1935 był szefem sztabu DOK II w Lublinie, natomiast od końca 1935 do sierpnia 1939 r., dowódca piechoty dywizyjnej 9 DP w Siedlcach.
W sierpniu 1939 r., przeniesiony na stanowisko dowódcy 22 DP Górskiej w Przemyślu, którą dowodził podczas kampanii wrześniowej 1939 w składzie armii „Kraków”.
Po bitwie stoczonej pod Broniną, usiłował popełnić samobójstwo. W wyniku nie udanej próby samobójczej został ciężko ranny. Po wyleczeniu ran podejmuje już od października 1939 r., działalność konspiracyjną w szeregach SZP.
Pierwszy dowódca wojewódzki SZP w Kielcach. Po przekształceniu SZP w ZWZ do grudnia 1941 Komendant Okręgu Radomsko-Kieleckiego ZWZ. W grudniu 1941 r., przeniesiony do Warszawy gdzie objął funkcję Inspektora KG ZWZ/AK. Funkcję pełnił do lutego 1943 r. Zmarł w Warszawie 19 lutego 1943 r. Pochowany w stolicy.

Odznaczenia m.in.:

Znak Oicerski "Parasol".
Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Walecznych - trzykrotnie.
Krzyż Niepodległości.
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski>
Złoty Krzyż Zasługi.




powrót


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion