Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
GAŁECKI, Czesław.


GAŁECKI, Czesław.

Major służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Paproć”, „Wrzos”.

Urodzony: 4 października 1906 r., w Stoczku Łukowskim, Podlasie.

Zmarł: 5 grudnia 2000 r., w Katowicach.


Promocje:

Major.:
Kapitan.: 19 marca 1939 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1934 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1931 r.

Funkcje:

Służba wojskowa w Szkole Podchorążych Piechoty w Berezie Kartuskiej.: wrzesień 1928 - lipiec 1929 r.
Służba wojskowa w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie.: wrzesień 1929 - sierpień 1931 r.
Dowódca plutonu w 69 Pułku Piechoty (Gniezno).: sierpień 1931 - ??
Dowódca kompanii w 69 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Uczestnik kursu unifikacyjnego dla dowódców kompanii.: ?? - 1939 r.
Oficer w Batalionie Fortecznym KOP "Małyńsk" (Wołyń).: czerwiec - sierpień 1939 r.
Adiutant Batalionu Fortecznego Mikołów (Śląsk).: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Organizacji Orła Białego.: 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: listopad 1939 r.
Dowódca Powiatowy Sosnowiec SZP.: listopad 1939 - styczeń 1940 r.
Oficer w sztabie Podokręgu Zagłębie ZWZ.: luty 1941 r.
Komendant Obwodu Sosnowiec ZWZ-AK.: luty 1941 - kwiecień 1942 r.
Komendant Obwodu Chrzanów AK.: kwiecień 1942 - marzec 1943 r.
Uczestnik kursu dywersyjnego w Warszawie.: ?? - ??
Szef Kedywu Okręgu Śląskiego AK.: maj - sierpień 1943 r.
Organizator Inspektoratu Lubliniec AK.: koniec 1943 - styczeń 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Lubliniec AK.: styczń - maj 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Tarnowskie Góry AK/DSZ.: maj 1944 - wrzesień 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Tytusa i Julianny z domu Świątek. Uczęszczał do szkoły powszechnej, którą ukończył w 1918 r. Następnie kształcił się w gimnazjum w Siedlcach, gdzie w roku 1928 otrzymał świadectwo dojrzałości.
Powołany do służby wojskowej, którą odbył w okresie od września 1928 do lipca 1929 r., w Szkole Podchorążych Piechoty w Berezie Kartuskiej, gdzie odbył przeszkolenie unitarne. Od września 1929 do sierpnia 1931 r., uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi – Komorowie.
15 sierpnia 1931 r., otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 69 pp. w Gnieźnie, na stanowisko dowódcy plutonu. 1 stycznia 1934 r., awansowany do stopnia porucznika służby stałej. Następnie m. in. dowódca kompanii.

Po ukończeniu kursu unifikacyjnego dla dowódców kompanii i uzyskaniu pozytywnej opinii przełożonych został awansowany w dniu 19 marca 1939 r., do stopnia kapitana służby stałej piechoty. W czerwcu tego roku przeniesiono go do utworzonego w marcu, improwizowanego Batalionu Fortecznego KOP „Małyńsk”, stacjonującego w miejscowości Małyńsk w gminie Bereźne, powiat Kostopol na Wołyniu.
W sierpniu 1939 r., został przeniesiony do Batalionu Fortecznego Mikołów na Śląsku, gdzie objął funkcję adiutanta batalionu. W szeregach tego batalionu, który walczył w składzie 23 DP, przebył bojowy od Śląska na Lubelszczyznę. Brał udział w walkach pod Tomaszowem Lubelskim, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej. Po kilku dniach udało mu się uciec z obozu jenieckiego. Przedostał się do Sosnowca i tam zamieszkał.
Po nawiązaniu kontaktów z ppłk. Henrykiem Kowalówką został przez niego zaprzysiężony w szeregi Organizacji Orła Białego. Następnie od listopada 1939 r., był czynny w Służbie Zwycięstwa Polski.

W okresie od listopada 1939 do stycznia 1940 r., był dowódcą powiatowym SZP w Sosnowcu. Następnie do lutego 1941 r., oficerem sztabu Podokręgu ZWZ Zagłębie. Po włączeniu struktur tego Podokręgu do Okręgu Śląsk i utworzeniu Inspektoratu Rejonowego ZWZ Sosnowiec, w okresie od lutego 1941 do kwietnia 1942 r., był Komendantem Obwodu Sosnowiec ZWZ-AK.
Następnie od kwietnia 1942 do marca 1943 r., pełnił funkcję Komendanta Obwodu Chrzanów AK. Zagrożony aresztowaniem odwołany z funkcji, a następnie skierowany na kurs dywersyjny do Warszawy. W okresie od maja do sierpnia 1943 r., pełnił szefem „Kedywu” Okręgu Śląskiego Armii Krajowej.
We wrześniu 1943 r., zagrożony aresztowaniem przez gestapo wyjechał do Generalnej Guberni, gdzie ukrywał się przez jakiś czas. W końcu 1943 r., powrócił na Śląsk i kontynuował pracę konspiracyjną w AK.

Skierowany przez Komendanta Okręgu AK Ślask ppłk. Zygmunta Janke „Waltera” na teren Tarnowskich Gór, z zadaniem zorganizowania struktur Inspektoratu Rejonowego AK „Północ” w skład, którego weszły obwody: Tarnowskie Góry, Zawiercie, Kłobuck - Krzepice i Lubliniec. W zależności od miejsca postoju inspektora używano nazwy inspektorat Tarnogórski lub Lubliniec.
Oficjalnie mianowany Komendantem Inspektoratu w styczniu 1944 r. Pracą Inspektoratu kierował do końca okupacji niemieckiej, a po rozwiązaniu Armii Krajowej dowodził Inspektoratem Delegatury Sił Zbrojnych. Funkcję tą pełnił do września 1945 r., czyli do czasu ujawnienia struktur Okręgu Śląsk DSZ przez ppłk. „Waltera“.

1 stycznia 1945 r., otrzymał awans do stopnia majora służby stałej piechoty (rozkaz KG AK z 23 I 1945 r.). W okresie powojennym mieszkał w Lublińcu. W marcu 1945 r., zgłosił się w RKU Lubliniec w celu uregulowania spraw związanych z służbą wojskową. W październiku tego roku ujawnił się formalnie przed Komisją Likwidacyjną ds. b. AK w Katowicach.
Od 1946 r., pracował w Zarządzie Miejskim w Katowicach na stanowisku Naczelnika Wydziału. Od jesieni 1946 pracował w różnych przedsiębiorstwach przemysłowych w Katowicach, gdzie mieszkał na stałe.
Po 1956 r., był członkiem koła ZBOWiD w Katowicach. Zajmował się sprawami odznaczeń i awansów dla b. żołnierzy AK. W 1989 r., pomimo swego wieku należał do grona inicjatorów utworzenia Stowarzyszenia Żołnierzy AK w Katowicach. Przez kilka lat był honorowym prezesem Zarządu Okręgu ŚZŻAK Katowice.

Zmarł w Katowicach 5 grudnia 2000 r. Pochowany na cmentarzu Katowice – Panewniki. Żonaty z Ireną Gałecką.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Walecznych (dwukrotnie),
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami,
Medal Wojska,
Krzyż Armii Krajowej.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion