Promocje:

Generał Brygady.: 28 lipca 1944 r.
Pułkownik.: 1 stycznia 1936 r.
Podpułkownik.: 1 stycznia 1930 r.
Major.: 15 sierpnia 1924 r.
Rotmistrz.: 1 lipca 1922 r.
Porucznik.: 1 lipca 1921 r.
Podporucznik.: 1 sierpnia 1917 r.
Chorąży.: 10 luty 1917 r.

Funkcje:

Służba w armii rosyjskiej.: 1 sierpnia 1914 - ??
Elew Szkoły Oficerskiej Kawalerii.: ?? - ??
Służba w I Korpusie Wschodnim.: jesień 1917 - ??
Oficer szwadronu polskiego w Armii Ochotniczej gen. Aleksiejewa.: czerwiec 1918 - ??
Oficer w 1 dywizjonie kawalerii polskiej (Kubań).: 1 września 1918 - ??
Dowódca plutonu w 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.: ?? - ??
Dowódca szwadronu w 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.: ?? - ??
Uczestnik kursu doszkalającego dla dowódców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.: ?? - ??
Uczestnik kursu unifikacyjno-doszkalającego w Rembertowie.: ?? - ??
Dowódca 20 Pułku Ułanów (Rzeszów).: 30 grudnia 1930 - ??
Dowódca 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.: 5 luty 1935 - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony do Służby Zwycięstwu Polski.: październik 1939 r.
Inspektor kierunkowy KG ZWZ/AK na okręg białostocki.: ?? - jesień 1942 r.
Komendant Obszaru Białystok.: jesień 1942 - 24 marzec 1944 r.
Inspektor KG AK.: marzec - maj 1944 r.
Komendant Okręgu Kraków AK.: maj - 19 października 1944 r. (aresztowany).
Dowódca Grupy Operacyjnej AK "Kraków".: 12 lipca 1944 -??

Opinie

Notatki:

Syn Szymona (ziemianina) i Marii z domu Rodziewiczowej. W latach 1902 - 1908 uczęszczał do szkoły powszechnej w Sokółce, a od 1908 do 1914 r., uczył się w gimnazjum w Grodnie gdzie zdał maturę. Od 1 sierpnia 1914 r., służył w armii rosyjskiej.
Ukończył szkołę oficerską kawalerii. Walczył na froncie zachodnim I wojny światowej, był kilkakrotnie ranny. Skierowany do Szkoły Oficerskiej Kawalerii, po ukończeniu, której był awansowany do stopnia chorążego (10 II 1917 r.), a 1 sierpnia 1917 r., do stopnia ppor. kaw.

Od jesieni 1917 r., służył w I Polskim Korpusie Wschodnim gen. J. Dowbora – Muśnickiego. Po rozwiązaniu I Korpusu w czerwcu 1918 r., przedostał się do oddziałów Armii Ochotniczej gen. M. Aleksiejewa, gdzie w Stanicy Paszowskiej nad Donem wstąpił do szwadronu polskiego, który później dał początek 14 p. uł. Jazłowieckich.
Od 1 września 1918 r., służył w 1 dyonie kawalerii polskiej na Kubaniu. Od stycznia 1919 r., w Odessie służył w 4 Dywizji Strzelców gen. Żeligowskiego. Brał udział w szarży pod Jałowcem w 1919 r.

15 czerwca 1919 r., razem z 14 p. ułanów przekroczył granicę Polski. Następnie służy w 14 p. ułanów WP, w którego szeregach brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919 - 1920. Dowodził kolejno, w stopniu podporucznika służby stałej kawalerii plutonem, a następnie szwadronem. Wyróżnił się szczególnie w boju pod Niestanicą 14 sierpnia 1920 r., jako dowódca 4 szwadronu odparł ogniem atak przeważających sił piechoty bolszewickiej. Za ten czyn odznaczony zostaje VM klasy nr 2627.

1 lipca 1921 r., awansowany do stopnia porucznika służby stałej kawalerii. Po wojnie nadal służył w 14 p. ułanów, gdzie dowodził szwadronem. 1 lipca 1922 r., awansowany do stopnia rotmistrza służby stałej.
Ukończył w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu kurs doszkalający dla dowódców szwadronów. 15 sierpnia 1924 r., awansowany do stopnia majora służby stałej kawalerii. Ukończył kurs unifikacyjno-doszkalający w Rembertowie. Od 1924 r., pełnił funkcję kwatermistrza i II zastępcy dowódcy 14 p. uł. Jazłowieckich we Lwowie.

1 stycznia 1930 r., awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej kawalerii. Z dniem 30 grudnia 1930 r., objął funkcję dowódcy 20 pułku ułanów w Rzeszowie. 1 stycznia 1936 r., awansowany do stopnia pułkownika sł. st. kaw.
Od 5 lutego 1935 r., pełnił funkcję dowódcy 14 pułku ułanów, którym dowodził podczas Wojny Obronnej 1939 r. Walczył na czele pułku w składzie Podolskiej Brygady Kawalerii nad Bzurą. 19 września 1939 r., wsławił się szarżą pod Wólką Węglową. Brał udział w walkach w Puszczy Kampinoskiej i 23 września 1939 r., przebił się do Warszawy i uczestniczył w jej obronie.

Po kapitulacji Warszawy nie poszedł do niewoli. Od października 1939 r., czynny w konspiracji SZP/ZWZ/AK. Do jesieni 1942 r., był inspektorem kierunkowym KG ZWZ/AK na Okręg Białystok. Następnie od jesieni 1942 do 24 marca 1944 r., Komendant Obszaru Białostockiego AK w skład, którego wchodziły okręgi AK: Białystok, Nowogródek, Polesie.
Rozkazem KG AK nr 530/I z 24 marca 1944 r., Obszar AK Białystok został zlikwidowany. Przeniesiony do KG AK na stanowisko inspektora. W maju 1944 r., mianowany przez KG AK komendantem Okręgu Kraków AK. Funkcję objął faktycznie w czerwcu 1944 r.
24 lipca 1944 r., mianowany dowódcą Grupy operacyjnej AK „Kraków”. 26 lipca 1944 r., nakazał rozpoczęcie akcji „Burza” na podległym sobie terenie.

Rozkazem KG AK z 28 lipca 1944 r., mianowany gen. bryg. Aresztowany 19 października 1944 r., gdy podróżował bryczką z Kielc do pobliskiej wsi. Przewieziony do Krakowa i więziony w okresie od listopada do grudnia 1944 r., na Montelupich. 6 grudnia 1944 r., wywieziony do obozu Gross-Rosen, a w lutym 1945 r., do KL Mauthausen, gdzie zmarł z głodu i wycieńczenia trzy miesiące później, w maju 1945 r., na kilka dni przed wyzwoleniem obozu.

Żonaty z Idą Westmark, miał dwóch synów: Haralda i Witolda.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari IV klasy.
Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Niepodległości.
Krzyż Walecznych - czterokrotnie.
Złoty Krzyż Zasługi.
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.
Medal 10-lecia Niepodległości.

Krzyż Żołnierski Świętego Jerzego IV klasy.