Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
HYBZA, Franciszek.


HYBZA, Franciszek

Porucznik służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Marian”, „Sporter”.

Urodzony: 28 lipca 1911 r., w Gnieźnie.

Zmarł: 1 czerwca 1944 r., obóz w Żabikowie.


Promocje:

Porucznik.: 19 marca 1939 r.
Podporucznik.: 15 października 1935 r.

Funkcje:

Służba wojskowa w 69 Pułku Piechoty.: 1931 r.
Elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie.: 1931 - 1935 r.
Dowódca plutonu w kompanii strzeleckiej 68 Pułku Piechoty (Września).: 1935 - 1939 r.
Dowódca 2 Kompanii I Batalionu 68 Pułku Piechoty.: marzec - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: 15 luty 1941 r.
Komendant Obwodu Gniezno ZWZ-AK.: 1941 - 1942 r.
Komendant Samodzielnego Obwodu Moglino AK.: 1943 r.
P. o. Komendanta Inspektoratu Rejonowego Gniezno AK.: 1943 - 9 marca 1944 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Roberta (murarza) i Konstancji z domu Grodzickiej. Pochodził z rodziny robotniczej. Po ukończeniu w rodzinnym mieście szkoły powszechnej kształcił się w miejscowym Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego, uzyskując w roku 1931 świadectwo dojrzałości.
W tym samym roku odbył służbę wojskową w 69 pp. w Gnieźnie. Następnie w latach 1932-1935 uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi – Komorowie.

15 października 1935 r., otrzymał awans do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 68 pp we Wrześni, na stanowisko dowódcy plutonu w kompanii strzeleckiej.
Po awansie do stopnia porucznika, w dniu 19 marca 1939 r., został mianowany dowódcą 2 kompanii I batalionu 68 pp. Kompanią tą dowodził podczas walk w Wojnie Obronnej 1939 r.
23 września 1939 r., trakcie działań wojennych został ciężko ranny pod Wólką Węglową. Umieszczony w niemieckim szpitalu wojskowym, skąd został przewieziony do szpitala w Gnieźnie. Po wyleczeniu ran zwolniony ze szpitala.

Mieszkał w Gnieźnie. Początkowo pracował jako robotnik w cegielni, potem robotnik kolejowy w Gębarzewie, niedaleko Gniezna. Od 1941 r., był zatrudniony jako pomocnik biurowy w Bauersiedlung w Gnieźnie.
15 lutego 1941 r., został zaprzysiężony do ZWZ przez ppor. Franciszka Tatę ps. „Muller”. Początkowo organizował siatkę konspiracyjną na terenie obwodu wrzesińskiego, potem został mianowany Komendantem Obwodu Gniezno ZWZ. W 1942 r., po przeprowadzonych przez Gestapo masowych aresztowaniach wśród żołnierzy ZWZ Inspektoratu Gniezno udało mu się uniknąć dekonspiracji.

Po koniec 1942 r., podjął próby odbudowy struktur inspektoratu. W 1943 r., został Komendantem Samodzielnego Obwodu AK Mogilno, który reprezentował rozbity aresztowaniami Inspektorat Rejonowy Gniezno.
Nie udało mu się odbudować inspektoratu do stanu istniejącego w latach 1941 - 1942. Dowodził inspektoratem do 9 marca 1944 r, W dniu tym został aresztowany przez Gestapo i przewieziony do Domu Żołnierza w Poznaniu (siedziba gestapo).
Po bestialskim śledztwie w stanie skrajnego wyczerpania, osadzony został w więzieniu policyjnym w Żabikowie koło Lubonia, gdzie go zamordowano, w dniu 1 czerwca 1944 r. Rodziny nie założył.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion