Promocje:

Major.: 11 listopada 1943 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1933 r.
Porucznik.: 1 czerwca 1924 r.
Podporucznik.: 1922 r.

Funkcje:

Służba w armii austriackiej.: 15 grudnia 1916 - listopad 1918 r.
Służba w 32 Pułku Piechoty armii austriackiej.: ?? - ??
Służba w 6 Niemieckiej Eskadrze Lotniczej.: 5 listopada 1917 - listopad 1918 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: luty 1919 r.
Służba w I Batalionie Lotniczym.: ?? - ??
Nauka w Szkole Mechaników.: 19 marca - 15 maja 1919 r.
Słuchacz w Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy.: 13 marca - 1921 - 1 czerwca 1922 r.
Służba w 1 Pułku Lotniczym.: ?? - 24 luty 1924 r.
Służba w 48 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Służba w 8 Pułku Piechoty Legionów.: 29 maja 1923 - ??
Dowódca plutonu w Centrum Szkolenia Podoficerów KOP (Osowiec).: 1931 - ??
Służba w 8 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - ??
Oficer mobilizacyjny w Batalionie Fortecznym KOP "Sarny", 2 Pułk KOP.: lato - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: luty 1940 r.
Dowódca Odwodowego Batalionu Harcerskiego (Obwód Warszawa-Śródmieście).: ?? - ??
Instruktor wyszkolenia w Komendzie Chorągwi Warszawskiej ZHP.: ?? - ??
Komendant Harcerskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty.: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego "Zachód" (Gródek Jagielloński), Okręg Lwów AK.: styczeń - wrzesień 1943 r.
Szef Oddziału III (Operacyjnego) Komendy Okręgu Lwów AK.: wrzesień 1943 - 31 lipca 1944 r.
Instruktor Szarych Szeregów we Lwowie.: ?? - ??
Szef sztabu Komendy Okręgu Lwów AK/"Nie".: wrzesień 1944 - 1945 r.
Szef Wydziału Organizacyjnego (Wykonawczego) Komendy Okręgu Jelenia Góra WiN.: styczeń 1946 - ??
Zastępca Komendanta Okręgu Jelenia Góra WiN.: ?? - ??
P.o. Komendanta Okręgu Jelenia Góra WiN.: 20 maja - 9 czerwca 1946 r.(aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Marii z domu Sadilek. Do 1916 r., ukończył trzy klasy szkoły realnej i trzy klasy szkoły technicznej (technik mechanik). W okresie od 15 grudnia 1916 do listopada 1918 r., służył w armii austriackiej, m.in. w 23 pp., a od 5 listopada 1917 r., w stopniu starszego szeregowego w 5 niemieckiej eskadrze lotniczej, w szeregach której w Albanii.
Po powrocie do kraju, od lutego 1919 r., służył w Wojsku Polskim. Przydzielony początkowo do I Batalionu Lotniczego. W okresie od 19 marca do 15 maja 1919 uczył się w szkole mechaników. Następnie przebywał na leczeniu w sanatorium w Zakopanem i dopiero od 13 marca 1921 do 1 czerwca 1922 r., był słuchaczem w Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy.
Po jej ukończeniu mianowany podporucznikiem i przeniesiony na krótko do rezerwy. W tym samym roku ponownie w służbie czynnej. Do 24 lutego 1923 r., służył w 1 Pułku Lotniczym, a potem w 48 pp. Od 29 maja 1923 r., był oficerem 8 pp. Leg. oraz Komendantem Szkoły Podoficerskiej.

1 czerwca 1924 r., awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty. W 1931 rozkazem Ministerstwa Spraw Wojskowych został przeniesiony z 8 pp. Leg. do Centrum Szkolenia Podoficerów KOP w Osowcu, na stanowisko dowódcy plutonu. 1 stycznia 1933 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty. Potem przeniesiony z powrotem do 8 pp. Leg., gdzie pełnił różne funkcje.
Latem 1939 r., przeniesiony na stanowisko oficera mobilizacyjnego do Batalionu Fortecznego KOP „Sarny”, 2 Pułk KOP, odtwarzanego dla osłony granicy wschodniej, ale we wrześniu 1939 r., przydzielonego dowództwu obrony przeciwlotniczej w Sarnach. Był już wtedy chory na gruźlicę. Ranny w nogę.
Od lutego 1940 r., w konspiracji, w ZWZ i Szarych Szeregach w Warszawie. Był dowódcą odwodowego batalionu harcerskiego w Obwodzie Warszawa-Śródmieście. Jako instruktor wyszkolenia prowadził zajęcia terenowe z członkami Warszawskiej Komendy Chorągwi oraz wykłady teoretyczne i zajęcia terenowe z harcerzami. Był też Komendantem Harcerskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty.

Od lata 1942 r., prowadził szkolenia dla wizytatorów Głównej Kwatery Szarych Szeregów. Na początku 1943 r., został skierowany przez KG AK do Lwowa, gdzie objął w końcu stycznia 1943 r., funkcję Komendanta Inspektoratu Zachodniego AK (Gródek Jagielloński). We wrześniu 1943 r., przeniesiony na stanowisko szefa Wydziału III (Operacyjnego) w Sztabie Komendy Okręgu Lwów.
11 listopada 1943 r., otrzymał awans do stopnia majora służby stałej piechoty. Jednocześnie był instruktorem „Szarych Szeregów” we Lwowie. Po wejściu do Lwowa wojsk sowieckich, w lipcu 1944 r., pozostał w konspiracji.
Od września 1944 r., pełnił funkcję szefa sztabu okręgu AK potem organizacji "NIE" Lwów. W 1945 r., był intensywnie poszukiwany przez kontrwywiad sowiecki. W grudniu tego roku wyjechał do kraju i zamieszkał w Jeleniej Górze przy ul. Stalina nr 96, jako Stanisław Pawluk.

Wkrótce po przybyciu został wysłany przez kierownika Okręgu WiN Jelenia Góra ppłk Tomaszewskiego na kilkudniowe leczenie do sanatorium w Szklarskiej Porębie. Podjął oficjalnie pod nazwiskiem Pawluk pracę, jako urzędnik w miejscowej Ubezpieczalni Społecznej. W styczniu 1946 r., został mianowany szefem Wydziału Organizacyjnego (wykonawczego) Jeleniogórskiego Okręgu WiN.
Jednocześnie był zastępcą ppłk. Tomaszewskiego. Rozbudował strukturę organizacyjną, przeprowadzał inspekcje i kontrole placówek terenowych. W okresie od 4 lutego 1946 do 31 marca 1946 r., przebywał na urlopie zdrowotnym. Nie prowadził wtedy żadnej działalności konspiracyjnej.

Od 20 maja 1946 r., był p. o Komendanta Okręgu WiN Jelenia Góra. Nadal aktywny konspiracyjnie. Utrzymywał kontakt z ppłk. Łukaszem Cieplińskim (Prezesem IV Zarządu WiN), z którym spotykał się w Krakowie. W dniu 9 czerwca 1946 r., został aresztowany w Jeleniej Górze przez funkcjonariuszy tamtejszego Urzędu Bezpieczeństwa. W trakcie podjętej ucieczki został ranny i ujęty.
Później przewieziony do lochów WUBP we Wrocławiu. Ciężko chory przewieziony do szpitala więziennego przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu, gdzie zmarł w dniu 9 października 1946 r., pod nazwiskiem Pawluk. Nie został rozszyfrowany przez UB. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim, następnie w nocy ekshumowany przez kolegów i pochowany pod nazwiskiem Stanisław Urban. Dopiero w 1988 r., umieszczono na grobie jego prawdziwe nazwisko.

Żonaty z Zofią z domu Strzałkowską.

Odznaczenia m.in.:

Srebrny Krzyż Zasługi.