Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
KRYSIAK, Zygmunt.


KRYSIAK, Zygmunt.

Major służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Jan”, „Janusz”, vel Jan Graczyk, vel Jan Groszek.

Urodzony: 8 maja 1899 r., we wsi Waganiec, powiat Nieszawa, Kujawy.

Zmarł: 10 sierpnia 1944 r. Obóz Żabikowo.


Promocje:

Major.: 11 listopada 1942 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1933 r.
Porucznik.: 1 maja 1925 r.
Podporucznik.: ze starszeństwem z 1 maja 1923 r.

Funkcje:

Służba w Poznańskim Batalionie Wojsk Kolejowych.: jesień 1919 - ??
Służba w 57 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Służba w 3 Pułku Wojsk Kolejowych.: ?? - ??
Uczestnik kursu Szkoły Podchorążych w 3 Pułku Wojsk Kolejowych.: ?? - 1923 r.
Dowódca plutonu w 84 Pułku Piechoty (Pińsk).: 1923 - ??
Dowódca kompanii w 84 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Oficer żywnościowy w 84 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Uczestnik kursu dla oficerów administracyjno-materiałowych.: ?? - ??
Oficer administracyjno-materiałowy w 84 Pułku Piechoty, 30 Dywizja Piechoty.: 1937 - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi ZWZ (Warszawa).: 1940 r.
Przekazany do dyspozycji Komendanta Okręgu Pomorze ZWZ.: 1942 r.
Komendant Rejonowy Włocławek ZWZ-AK.: 1942 - grudzień 1943 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Franciszka i Stanisławy z domu Czerwińskiej. W 1919 r., ukończył średnią kolejową szkołę techniczną. Od jesieni 1919 r., służył w Poznańskim Batalionie Wojsk Kolejowych, potem do 1921 r., w 57 pp., a następnie w 3 Pułku Wojsk Kolejowych. Rozkazem L. 2108 z dnia 1 czerwca 1921 r., został mianowany chorążym rezerwy wojsk kolejowych.
W okresie od września 1921 do maja 1923 r., służył w Batalionie Szkolnym Wojsk Kolejowych, gdzie ukończył kurs szkoły podchorążych. Mianowany podporucznikiem służby stałej ze starszeństwem z 1 maja 1923 r., z przydziałem do 84 pp. w Pińsku na stanowisko dowódcy plutonu.

1 maja 1925 r., został awansowany do stopnia porucznika. W 84 pp. pełnił różne funkcje m. in.: dowódcy plutonu , dowódcy kompanii, oficera żywnościowego. 1 stycznia 1933 r., awansowany do stopnia kapitana. Ukończył kurs dla oficerów administracyjno-materiałowych. W latach 1937 - 1939 pełnił funkcję oficera administracyjno-materiałowego pułku.
Podczas Wojny obronnej 1939 r., walczył na stanowisku kwatermistrza 84 pp. w składzie 30 DP. Walczył na szlaku bojowym pułku od Piotrkowa Trybunalskiego, skąd przedostał się z taborami pułku przez Puszczę Kampinoską do Modlina, gdzie ostatecznie dotarł 16 września 1939 r. Walczył w obronie tej twierdzy.

Po kapitulacji Modlina, od 29 września 1939 r., przebywał w niewoli niemieckiej. Osadzono go w przejściowym obozie jenieckim w Działdowie, skąd został zgodnie z umową kapitulacyjną zwolniony w listopadzie 1939 r. Po zwolnieniu z niewoli mieszkał z rodziną w Warszawie.
Od początku 1940 r., był czynny w konspiracji niepodległościowej ZWZ na terenie Warszawy.
W 1941 r., został przekazany do dyspozycji Komendanta Okręgu Pomorskiego ZWZ/AK. Pod koniec tego roku został skierowany na teren Włocławka z nominacją na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego Włocławek ZWZ. Zamieszkał na terenie Żychlina u swego brata jako Jan Graczyk. Jego rodzina zamieszkała w Broniewie koło Kołodziejewa. Oficjalnie podjął pracę w cukrowni Dobre.

W skład inspektoratu wchodziły wówczas obwody: Włocławek, Lipno, Nieszawa i Inowrocław. Utrzymywał kontakty z ppor. Dziubą komendantem obwodu Inowrocław, ppor. Kopczeńskim „Surmą”. Łączność z Komendą Okręgu utrzymywał poprzez radiostację ukrytą w Dobrem.
11 listopada 1942 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej. Aresztowany przez Gestapo w dniu 16 grudnia 1943 r., w Broniewie.

Następnego dnia gestapo aresztowało jego żonę i starszą córkę, które wysłano do obozu koncentracyjnego w Ravenbrück. Obóz przeżyły. Po wojnie powróciły do kraju.
Więziony w Inowrocławiu, gdzie przeszedł ciężkie gestapowskie śledztwo z stosowaniem tortur włącznie. Po zakończeniu śledztwa przewieziony do Poznania, gdzie hitlerowski sąd doraźny skazał go na karę śmierci. W końcu lipca 1944 r., uwięziony w obozie w Żabikowie (obecnie Luboń k. Poznania),gdzie 10 sierpnia 1944 r., został zamordowany.

Odznaczenia m.in.:




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion