Promocje:

Porucznik.: 1943 r.
Podporucznik.: 1941 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty w 21 Dywizji Piechoty Górskiej (Cieszyn).: 1937 - 1938 r.
Przydział mobilizacyjny do 4 Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie.: 1938 r.
Zmobilizowany do Wojska Polskiego.: sierpień 1939 r.
Służba w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: październik 1939 r.
Organizator konspiracji na terenie ziemi rybnickiej.: październik 1939 - czerwiec 1940 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Rybnik, Okręg Śląsk ZWZ-AK.: czerwiec 1940 - 9 luty 1944 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Ludwika i Marii z domu Brandys. Uczęszczał do Seminarium Nauczycielskiego w Pszczynie, potem do gimnazjum w Cieszynie, gdzie w roku 1933 uzyskał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa UP w Poznaniu, uzyskując w 1938 dyplom magistra prawa.
Służbę wojskową odbył w latach 1937-1938 na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty w 21 DP Gór. przy 4 psp w Cieszynie z przydziałem mobilizacyjnym do 4 psp. w Cieszynie.

Po ukończeniu studiów prawniczych podjął pracę w Banku Rolnym w Katowicach, potem do sierpnia 1939 r., był pracownikiem Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach. W sierpniu 1939 r., został zmobilizowany do Wojska Polskiego. W stopniu plutonowego podchorążego rezerwy piechoty brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r., w szeregach 4 psp.
Po rozbiciu tego pułku przez Niemców uniknął niewoli i powrócił do rodzinnej Wisły Małej. Tu, w październiku 1939 r., spotkał się ze znanym mu por. rez. Józefem Korolem, który zaprzysiągł go do SZP i powierzył mu zorganizowanie sieci konspiracyjnej SZP na terenie rejonu rybnickiego.

W czerwcu 1940 r., został mianowany oficjalnie Komendantem Inspektoratu Rejonowego Rybnik ZWZ w skład, którego weszły obwody: Rybnik, Pszczyna, Wodzisław Śl. oraz obwód Raciborsko-Kozielski.
Przy pomocy swoich współpracowników zorganizował sztab inspektoratu oraz struktury terenowe w podległych obwodach. Niezwykle energiczny w działaniu, należał do grona najwybitniejszych działaczy konspiracji niepodległościowych na Śląsku.
Poszukiwany przez Niemców ukrywał się na „melinach” konspiracyjnych. Zorganizował sieć wywiadowczą i kontrwywiadowczą inspektoratu, dzięki czemu w kierowanej przez niego strukturze uniknięto wielu wsyp i aresztowań.

W 1941 r., w skład inspektoratu włączono, jako podispektorat, teren Cieszyna i Zaolzia. Całością sił inspektoratu rybnickiego kierował do momentu aresztowania w dniu 9 lutego 1944 r. Został zatrzymany przez niemieckich żandarmów w rejonie stacji kolejowej w Strumieniu (Zbytków). Uwięziony w więzieniu gestapo w Mysłowicach, gdzie przeszedł okrutne śledztwo. Po jego zakończeniu został wysłany do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie został zamordowany w dniu 12 czerwca 1944 r.
Represjonowano także jego rodzinę. Aresztowano braci Stanisława i ks. Franciszka oraz siostrę Jadwigę, która przebywała w obozie w Ravenbrück. Aresztowano też szwagra Pawła Pustelnika i osadzono KL Oświęcim.

Odznaczenia m.in.: