Promocje:

Porucznik.: 1944 r.
Podporucznik.: 24 sierpnia 1939 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 15 DP przy 67 pp. (Brodnica).: 1934 - 1935 r.
Przeniesiony do rezerwy z przydziałem mobilizacyjnym do 63 Pułku Piechoty (Toruń).: 1935 r.
Służba w 63 Pułku Piechoty.: 24 sierpnia - 18 września 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: 25 września 1940 r.
Wywiadowca w Oddziale II Komendy Okręgu Łódź ZWZ.: wrzesień 1940 - ??
Adiutant Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kutno ZWZ.: styczeń - kwiecień 1941 r.
P.o. Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kutno ZWZ.: kwiecień - październik 1941 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kutno ZWZ.: październik 1941 - luty 1942 r.
P.o. Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kutno AK.: luty - 20 marca 1942 r.
Komendant Obwodu Kalisz AK.: lipiec 1942 - czerwiec 1943 r.
Oficer informacyjny (wywiadu) w sztabie Obwodu Warszawa-Wola AK.: lato 1943 - 2 października 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Jadwigi z domu Winnickiej. W 1934 r. ukończył w Toruniu Seminarium Nauczycielskie, uzyskując świadectwo dojrzałości. W latach 1934-1935 odbył służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 15 DP przy 67 pp w Brodnicy. Przeniesiony do rezerwy w stopniu tytularnego plutonowego podchorążego rezerwy piechoty z przydziałem mobilizacyjnym do 63 pp w Toruniu.
W latach 1935-1939 pracował jako nauczyciel szkoły powszechnej w Osieku. 24 sierpnia 1939 r., został zmobilizowany i awansowany do stopnia podporucznika rezerwy. Wcielony do 63 pp. w Toruniu.
W szeregach tego pułku brał udział w Wonie Obronnej 1939. Walczył w rejonie Grudziądza, nad rzeką Osą, potem w bitwie nad Bzurą, gdzie został ciężko ranny.

Od 18 września 1939 r., przebywał w szpitalu polowym w Żychlinie, następnie w Dobrzelinie, gdzie był operowany przez prof. Wiktora Degę z Poznania. Przez następne sześć miesięcy przebywał w niemieckim szpitalu w Łodzi, skąd uciekł w dniu 18 września 1940 r. Ukrywał się w Łodzi, gdzie nawiązał kontakty konspiracyjne z ZWZ.
25 września 1940 r., zaprzysiężony w szeregi ZWZ przez kpt. Zygmunta Janke „Waltera”, jako wywiadowca do Oddziału II Komendy Okręgu Łódź ZWZ.
W okresie od stycznia 1941 do kwietnia 1941 r., był adiutantem kpt. Jana Wojciechowskiego „Janusza” – Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kutno, wchodzącego w skład Okręgu Łódź ZWZ.

Od kwietnia do października 1941 r., był p.o. Komendant Inspektoratu Rejonowego Kutno ZWZ. Organizował m. in. struktury ZWZ w Kole. W okresie od października 1941 do lutego 1942 r., piastował stanowisko zastępcy Komendanta IR Kutno ZWZ/AK - kpt. Jana Kopki „Kazimierza”, potem ponownie od lutego do kwietnia 1942 r., p.o. Komendanta IR Kutno AK.
Zagrożony aresztowaniem przez gestapo, w kwietniu 1942 r., uciekł z zagrożonego terenu do Łodzi. W lipcu 1942 r., został skierowany na stanowisko Komendanta Obwodu Kalisz AK. Funkcję tą pełnił do czerwca 1943 r. Aresztowany w dniu 4 czerwca 1943 r., przez agentów gestapo, gdy wracał do Kalisza z odprawy w Łodzi. Skuty kajdankami podjął udaną próbę ucieczki, wyskakując z pociągu pomiędzy Sieradzem a Błaszkami. Pomimo odniesionych obrażeń udało mu się zmylić pościg i dotrzeć do Łodzi.

Po wyleczeniu ran powrócił do pracy konspiracyjnej. Przez krótki okres czasu działał na terenie Obwodu Rawa Mazowiecka AK, skąd latem 1943 r., został przeniesiony do Warszawy na stanowisko oficera informacyjnego (wywiadowczego) w sztabie Obwodu Warszawa-Wola AK. Od 1 sierpnia 1944 r., brał udział w Powstaniu Warszawskim.
Walczył na Woli i w Śródmieściu. Po upadku powstania, od 2 października 1944 r., przebywał w niewoli niemieckiej. W 1944 r., otrzymał awans do stopnia porucznika rezerwy.

Wywieziony do obozu jenieckiego w Niemczech, skąd 2 maja 1945 r., został uwolniony przez wojska brytyjskie. Do 1947 r., przebywał w Polskim Ośrodku Wojskowym w Wantorf w Niemczech. W końcu 1947 powrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie. W latach 1948-1949 pracował w Spółdzielni „Jedność Łowiecka”, potem do 1954 w innych spółdzielniach. Nękany przez UB, w 1954 r., przeniósł się do Milanówka, gdzie do roku 1956 prowadził własny warsztat rzemieślniczy. Od 1956 r., aż do przejścia na emeryturę w 1980 pracował zawodowo w uspołecznionych zakładach pracy. Mieszkał z rodziną w Milanówku, gdzie zmarł w dniu 6 stycznia 1985 r. Żona Jadwiga.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy nr 12 720.
Krzyż Walecznych.
Krzyż Armii Krajowej.
Medal Wojska (czterokrotnie).