Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
LASKOWSKI, Wiesław Jerzy.


LASKOWSKI, Wiesław Jerzy.

Porucznik rezerwy piechoty.



Pseudonimy: „Sławek” vel Kazimierz Żychlewicz.

Urodzony: 5 lipca 1913 r., w Lututowie.

Zmarł: 6 kwietnia 1944 r. w Warszawie.


Promocje:

Porucznik.:
Podporucznik.: ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty w 29 pp. 25 Dywizji Piechoty (Skierniewice).: 1934 - 1935 r.
Uczestnik obowiązkowych ćwiczeń wojskowych.: 1937 r.
Służba w 29 Pułku Piechoty.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Dowódca 2 Plutonu 5 Kompanii II Batalionu 29 Pułku Piechoty.: wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: jesień 1939 r.
Dowódca Powiatowy Służby Zwycięstwu Polski w Kaliszu.: ?? - grudzień 1939/styczeń 1940 r.
Komendant Obwodu Kalisz ZWZ.: grudzień 1939/styczeń 1940 - luty 1941 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Kalisz, Okręg Łódź ZWZ-AK.: marzec 1941 - marzec (?) 1942 r.
P.o. Komendanta Obwodu Kalisz, Okręg Łódź ZWZ-AK.: marzec 1941 - marzec (?) 1942 r.
Oficer w Wydziale Łączności Zagranicznej "Zagroda", Oddziału V Komendy Głównej AK.: 1942 - 6 marca 1944 r. (aresztowany).
Kierownik odcinka tras "Południe" Oddziału V KG AK.: ?? - 6 marca 1944 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Edwarda i Heleny z domu Dusakiewicz. W 1934 r., ukończył w Kaliszu Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze, uzyskując świadectwo dojrzałości. Działał aktywnie w harcerstwie. Redaktor gazetki szkolnej „Świt”. W latach 1934-1935 odbył służbę wojskową w 29 pp. w Skierniewicach, gdzie ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 25 DP.
Od 1936 r., pracował w Biurze Hipotecznym w Kaliszu, a od 1937 mieszkał w Warszawie, gdzie pracował i jednocześnie studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Po odbytych w 1937 r., obowiązkowych ćwiczeniach wojskowych został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 r.

W sierpniu 1939 został zmobilizowany i wcielony do 29 pp., w którego szeregach walczył w Wojnie Obronnej 1939 r. Brał udział w walkach nad Bzurą, gdzie dowodził 2 plutonem 5 kompanii II batalionu. Podczas walk w Puszczy Kampinoskiej został ranny.
Potem przebywał w szpitalu w Warszawie, skąd go zwolniono. Jesienią 1939 r., został zaprzysiężony do Służby Zwycięstwu Polski. Następnie skierowany na teren Łodzi.
Po nawiązaniu kontaktu z dowództwem Wojewódzkim SZP otrzymał nominację na funkcję organizatora i pierwszego dowódcy powiatowego SZP w Kaliszu. Działalność konspiracyjną prowadził głównie wśród harcerzy i inteligencji.

W okresie od grudnia 1939/stycznia 1940 do lutego 1941 r., pełnił funkcję Komendanta Obwodu Kalisz ZWZ. Na rozkaz Komendanta Okręgu Łódź, ppłk. Juszczakiewicza, podporządkował swój obwód por. Emilowi Starkowi „Mocnemu”, który pełnił w tym czasie funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kalisz, wchodzącego w skład Okręgu ZWZ Łódź.
W marcu 1941 r., po aresztowaniu przez gestapo por. Starka został mianowany Komendantem Inspektoratu Kalisz ZWZ-AK, którym kierował do marca 1942 r.

Zagrożony aresztowaniem przez gestapo ukrywał się w Koninie. Często zmieniał miejsce pobytu. W marcu 1942 r., na polecenie Komendy Okręgu opuścił teren inspektoratu i wyjechał do Piotrkowa Trybunalskiego, potem do Warszawy. Po uzyskaniu kontaktu konspiracyjnego otrzymał przydział do KG AK i działa w Oddziale V KG AK. Zajmuje się w wydziale łączności zagranicznej „Zagroda” organizowaniem tras przerzutowych. Pełnił funkcję kierownika odcinka tras „Południe”.
W dniu 6 marca 1944 r., w wyniku zdrady został aresztowany w Warszawie przez funkcjonariuszy gestapo. Przeszedł ciężkie śledztwo. W czasie przesłuchań torturowany. Pomimo stosowania wobec niego brutalnych metod nikogo nie zdradził. Prawdopodobnie został zamordowany podczas przesłuchania, w dniu 6 kwietnia 1944 r., po konfrontacji ze zdrajcą, ukrytym pod pseudonimem „Jarach”.

W konspiracji awansowany do stopnia porucznika rezerwy i pośmiertnie, rozkazem KG AK nr l. dz. 512/BP z 3 października 1944 r., odznaczony Virtuti Militari V klasy. Jego żona Regina ps. „Rena”, „Teresa” działała w konspiracji razem z mężem od jesieni 1939 r., na terenie Kalisza potem w Warszawie. Była kierowniczką kancelarii oraz kurierem krajowym. W 1944 r., została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Mieszkał w Warszawie przy ul. Zajęczej 10.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion