Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
MARCHEWA Michał.


MARCHEWA, Michał

Major służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Lis”, „Ryba”.

Urodzony: 5 sierpnia 1895 r.

Zmarł: 21 grudnia 1942 r. w Ponarach.


Promocje:

Major.: 1 stycznia 1937 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1928 r.
Porucznik.: 1923 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Oficer w 13 pułku Piechoty (Pułtusk).: ?? - 1924 r.
Oficer w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu.: 1924 - 1928 r.
Wykładowca w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie.: 1928 - 1932 r.(?)
Dowódca Batalionu Marszowego w 6 Pułku Piechoty.: wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi ZWZ.: początek 1940 r.
Komendant Inspektoratu Trocko-Święciańskiego, Okręg Wilno AK.: 1940 - 9 marca 1942 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Piotra. Od listopada 1918 r., służył w Wojsku Polskim. W stopniu podporucznika brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 r., w szeregach 13 Pułku Piechoty.
W 1923 r., został zweryfikowany w stopniu porucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. W 1924 r. został przeniesiony z 13 pp. w Pułtusku do Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu.

1 stycznia 1928 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej piechoty. W 1928 r., został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie na stanowisko wykładowcy. Funkcję tą pełnił jeszcze w 1932 r.
1 stycznia 1937 r., otrzymał awans do stopnia majora służby stałej piechoty. Jego przebieg służby do września 1939 r., nie jest znany. W Wojnie Obronnej 1939 r., był dowódcą batalionu marszowego 6 Pułku Piechoty Legionów. Internowany w obozie na Litwie, skąd uciekł i powrócił do Wilna.

Od początku 1940 r., czynny w konspiracji ZWZ na terenie Wilna. Pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Trocko-Święciańskiego „Łódki”, wchodzącego w skład jednostki terytorialnej (na prawach podokręgu) Wilno-Prowincja Okręgu Wilno AK.
Mieszkał w tym okresie we Wilnie, skąd kierował pracą konspiracyjną na podległym sobie terenie. Został aresztowany przez gestapo w dniu 9 marca 1942 r., w miejscu swego zamieszkania.

Więziony w areszcie gestapo przy ul. Ofiarnej, gdzie przeszedł bestialskie śledztwo. Następnie więziony w więzieniu na Łukiszkach. Wywieziony do Ponar i tam zamordowany w dniu 21 grudnia 1942 r.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych (dwukrotnie) za wojnę z bolszewikami 1919-1920.
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921.
Srebrny Krzyż Zasługi.
Medal Wojska.




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion