Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
MICZYK, Tadeusz.


MICZYK, Tadeusz.

Porucznik rezerwy piechoty.



Pseudonimy: „Juhas”, „Lach”.

Urodzony: 7 maja 1913 r., Woniłowo, powiat Kałusz, woj. Stanisławów.

Zmarł: 1968 r., w Krakowie.


Promocje:

Porucznik.: Porucznik.: 3 maja 1944 r.
Podporucznik.: sierpień 1939 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty.: 1934 - 1935 r.
Dowódca Ośrodka Dywersyjnego Kedywu w Stryju.: wiosna 1944 r.
Szef Kedywu Inspektoratu Stryj.: 1944 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Stryj AK.: 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Drohobycz, Podokręg Stanisławów AK.: 30 czerwca 1944 - styczeń 1945 r .

Opinie:

Notatki:

Syn Karola i Reginy z domu Obermajer. W 1934 r., ukończył gimnazjum w Sosnowcu, następnie w latach 1934-1935 odbył służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty. Do 1939 r., mieszkał w Sosnowcu.
W sierpniu 1939 r., otrzymał awans do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. Po wybuchu Wojny Obronnej 1939 r., przeniósł się do Wieliczki, skąd wyjechał w roku 1942 do Kamienicy w powiecie Nowy Sącz. W 1943 r., przeniósł się do Drohobycza. Czynny w konspiracji ZWZ/AK.

Wiosną 1944 r., objął dowództwo nad Ośrodkiem Kedywu w Stryju, ponadto pełnił funkcję zastępcy inspektora, następnie szefa Kedywu inspektoratu Stryj AK. Organizował samoobronę przed UPA.
30 czerwca 1944 r., został mianowany na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego Drohobycz AK, ale funkcję tę objął faktycznie dopiero na początku sierpnia 1944 r.

3 maja 1944 r., otrzymał awans do stopnia porucznika rezerwy piechoty. Po wkroczeniu do Drohobycza Armii Czerwonej, co miało miejsce w dniu 6 sierpnia 1944 r., ujawnił się przed dowództwem sowieckiego oddziału. We wrześniu tego roku z jego inicjatywy zaczęto wydawać w Obwodzie Sambor AK konspiracyjne pismo „Podhalanin”, które ukazywało się do połowy grudnia 1944 r.
W kwietniu 1945 r., przybył na teren Rzeszowszczyzny i nawiązał kontakt z dowództwem Oddziału Lotnego „Warta” AK, ale wkrótce powrócił na teren Lwowa. Został aresztowany przez TO NKGB Kolei Lwowskiej 23 maja 1945 r. w Medyce.

Według raportu W. Śledzińskiego „Wojtka” miał być aresztowany 30 maja 1945 r., na Sułkowszczyźnie niedaleko Mościsk. Według dokumentów sowieckich został aresztowany w dniu 26 maja 1945 r.
Więziony we Lwowie i w Samborze. Wyrokiem TW Wojsk NKWD Obwodu Drohobyckiego z 24 grudnia 1945 r., w Samborze został skazany na 15 lat robót katorżniczych, licząc od 26 maja 1945 r., oraz 5 lat pozbawienia praw. Wysłano go do Workutłagu, do którego przybył 21 lutego 1946 r. Tam pracował niewolniczo w kopalniach węgla. 2 czerwca 1949 r., został przeniesiony do Rieczłagu, natomiast 11 lutego 1955 r., odesłany do Dubrawłagu. Repatriowany do Polski 26 września 1955 r., przez Brześć. Po powrocie do Polski zamieszkał na stałe w Wieliczce.

Zmarł w Krakowie w 1968 r. Pochowany na cmentarzu w Wieliczce. Żonaty z Zofią z domu Wójtowicz. Miał córkę Małgorzatę.

Odznaczenia m.in.:




powrót do spisu treści.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion