Promocje:

Generał brygady KB.:
Podpułkownik czasu wojny.: 1 października 1944 r.
Podporucznik.: 1931 r.

Funkcje:

Szeregowiec w 3 pp., II Brygady Legionów Polskich.: grudzień 1916 - ??
Internowany na Węgrzech.: (luty 1918 r.)
Wcielony w szeregi 20 pp. armii austriackiej (skierowany na front włoski).: (maj 1918 r.).
Dezerteruje z armii austriackiej do Krakowa, gdzie wstępuje do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW).: (sierpień 1918 r.)
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: (listopad 1918 r.).
Służba w 5 pp. Legionów (front).: listopad 1918 - ??
Żołnierz w batalionie zapasowym 5 pp..: luty 1921 - ??
Uczestnik tzw. buntu Żeligowskiego (Litwa).: (październik 1921 r.)
Przeniesiony do rezerwy w stopniu plutonowego.: (marzec 1921 r.).
Jeden z organizatorów Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej.: (marzec 1921 r.)
Referent i p.o. szefa Oddziału Propagandy w Komisji Rządzącej Litwy Środkowej.: marzec 1921 - marzec 1922 r.
Referent w Departamencie Rolnictwa w Komisji Rządzącej Litwy Środkowej.: marzec - lipiec 1922 r.
Kierownik oddziału w Delegaturze Rządu w Wilnie.: lipiec 1922 - ??
Pracownik Urzędu Wojewówdzkiego w Wilnie.: ?? - grudzień 1925 r.
Prezes Zarządu Okręgowego Związku Peowiaków (Wilno).: ??
Wiceprezes Okręgowego Związku Urzędników Państwowych (Wilno).: ??
Komendant Obwodu Wilno - Święciany Związku Strzeleckiego.: grudzień 1924 - marzec 1925 r.
P. o. komendanta Samodzielnego Okręgu Wilno ZS.: marzec - lipiec 1925 r.
Inspektor Okręgu Wilno ZS.: lipiec 1925 - październik 1926 r.
Komendant Podokręgu Lida ZS.: październik 1926 - marzec 1927 r.
Komendant Okręgu Nowogródek ZS.: marzec 1927 - kwiecień 1928 r.
Komendant Okręgu Wilno ZS (od sierpnia 1929 r. przemianowanego na Podokręg).: kwiecień 1928 - ??
Komendant tajnego Okręgu Północnego ZS (Prusy Wschodnie, W.M. Gdańsk).: kwiecień 1930 - 1933 r.
Członek komitetu redakcyjnego pisma "Grom" (wydawanego od 1931 r., w Gdańsku, Gdyni i Tczewie.).: ??
Radca w Komisariacie RP w Gdańsku (pod przybranym nazwiskiem - Józef Sułkowski).: ?? - 1933 r.
Starosta powiatu Dzisna z siedzibą w Głębokiem.: listopad 1933 - marzec 1935 r.
Inspektor i członek Rady Naczelnej Związku Strzeleckiego.: (1933 r.)
Starosta powiatu Nakło z siedzibą w Wyrzysku.: marzec 1935 - ??
Dowódca oddziału samoobrony powiatu Wyrzysk.: (wrzesień 1939 r.)
Członek sztabu Dowódcy Etapów Armii "Poznań"i "Pomorze" (gen. Karaszewicz-Tokarzewski).: (wrzesień 1939 r.)
Wstępuje w szeregi Organizacji Orła Białego.: (20 września 1939 r.)
Członek Prezydium OOB.: 20 września 1939 - marzec 1940 r.
Komisarz do spraw walki cywilnej OOB.: 20 września 1939 - marzec 1940 r.
Szef koordynacji prac nad administracją cywilną.: marzec 1940 - marzec 1941 r.
Szef Biur Wojskowych w KG ZWZ - AK.: marzec 1941 - sierpień 1944 r.
Wyznaczony szefem sztabu organizacji "Nie".: (lipiec 1944 r.) P.o. szefa administracji w Delegaturze MON.: (25 września 1944 r.)
Współorganizator Zrzeszenia "WiN".: ??

Opinie:

Notatki:

Syn Michała - podoficera armii austriackiej, a następnie laboranta w Obserwatorium Astronomicznym UJ oraz Anastazji Stochmańskiej.
Uczył się w Gimnazjum O.O. Jezuitów w Krakowie.
Rónoczesnie ze swoją działalnością społeczno - państwową na Litwie, jako wolny słuchacz podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie, nie uwieńczając ich jednak dyplomem.
W 1931 r., jako ekstern otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym czasie opublikował "Podręcznik urzędnika państwowego"
Równolegle zaangażował się w działalność Związku Strzeleckiego.

Po wybuchu wojny samorzutnie objął funkcję Komisarycznego Prezydenta miasta Inowrocław, by już wkrótce wejść w skład sztabu Dowódcy Etapów Armii "Poznań" i "Pomorze", którym dowodził gen Karaszewicz-Tokarzewski. Kontuzjowany w bitwie nad Bzurą dostał się do niemieckiej niewoli, z której zdołał zbiec w obozie w Łodzi.
Wkrótce po tym dotarł do Krakowa, gdzie wciągnięto go do pracy konspiracyjnej w szeregach Organizacji Orła Białego.

Po scaleniu Orła Białego z ZWZ pojechał do Warszawy, gdzie wkrótce z rozkazu gen. Roweckiego, wspólnie ze Stanisławem Kauzikiem i Janem Skorobohatym - Jakubowskim, zajął się opacowywaniem koncepcji tworzenia administracji cywilnej.
W 1941 r., Komenda Główna przystępując do budowy własnego aparatu administracyjnego, wytypowała go na Szefa Biur Wojskowych KG ZWZ-AK "Zeszyt", "Teczka", "Głóg", "Róza". Podległy mu aparat wiosną 1943 r. liczył około 15 000 pracowników.
Od października 1940 r., zajmował się również organizowaniem Wojskowej Administracji Ziem Nowych i Wojskowego Korpusu Bezpieczeństwa, czyli instytucji przewidzianych do obsadzenia przyszłych tzw. "Ziem Odzyskanych"

Po kapitaulacji Powstania Warszawskiego przebywał w oflagach Lamsdorf i Woldenberg.
Po wyzwoleniu z niewoli powrócił do kraju w lutym 1945 r. Aresztowany 22 grudnia 1945 r., w Krakowie. W procesie kierownictwa "WiN", toczącym się od 4 stycznia do 3 lutego 1947 r. przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie, został skazany na 10 lat więzienia. 5 lutego Prezydent Bolesław Bierut zmniejszył mu wymiar kary do 6 lat. Zwolniony z więzienia 23 grudnia 1948 r.
Po wyjściu na wolność podjął pracę jako urzędnik w Krakowie. Ponownie aresztowany 20 października 1950 r. i wyrokiem Sądu Wojewódzkiego dla miasta stołecznego Warszawy z 3 maja 1954 r., skazany na 5 lat więzienia.
Po połączeniu obu wyroków i wobec zaliczenia aresztu śledczego, został zwolniony z więzienia 25 września 1954 r. Postanowieniem Sądu Najwyższego z 8 czerwca 1957 r., został zrehabilitowany.
Pracował w Spółdzielni "Scenotechnika" w Krakowie. Tamże zmarł 25 lutego 1977 r.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych - trzykrotnie.
Krzyż Niepodległości.
Virtuti Militari V klasy.
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami - wrzesień 1944 r.