Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
NIEPOKÓLCZYCKI, Franciszek.



NIEPOKÓLCZYCKI, Franciszek.

Pułkownik służby stałej saperów.



Pseudonimy: "Franek", "Szubert", "Teodor", "Żejmian" .


Urodzony: 27 października 1900 r., w Żytomierzu.

Zmarł: 11 czerwca 1974 r., w Warszawie.


Promocje:

Pułkownik.: 28 września 1944 r.
Podpułkownik.: 11 listopada 1941 r.
Major.: 1939 r.

Funkcje:

Członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW).: (listopad 1918 r.)
Szeregowiec, a następnie kapral w Sekcji Technicznej Okręgu POW - Żytomierz.: 1918 - ??
Nauka w szkole oficerskiej Komendy Naczelnej (KN) III POW.: kwiecień - lipiec 1919 r.
Komendant Sekcji Technicznej Okręgu POW - Żytomierz.: lipiec - sierpień 1919 r.
Komendant placówki wywiadowczej Okręgu POW - Żytomierz.: sierpień - listopad 1919 r.
Komendant Okręgu POW - Żytomierz.: listopad 1919 - ??
Referent wywiadu Okręgu "D" POW.: styczeń - maj 1920 r.
Oficer wywiadowczy w Sztabie Armii na Ukrainie.: maj - czerwiec 1920 r.
Zastępca dowódcy oddziału partyzanckiego przy Dowództwie Frontu Ukraińskiego.: czerwiec - lipiec 1920 r.
Referent Wydziału Wojskowego Komendy Naczelnej III POW.: lipiec 1920 - marzec 1921 r.
Szef Komisji Likwidacyjnej Komendy Naczelnej III POW.: marzec 1921 - luty 1922 r.
Rozpoczął służbę w Wojsku Polskim.: (luty 1922 r.)
Uczestnik kursu dla chorążych i podchorążych w Centralnej Szkole Podoficerów Piechoty Nr. 2 w Grudziądzu.: luty - lipiec 1922 r.
Przydział do Oddziału II Sztabu Generalnego.: lipiec - sierpień 1922 r.
Dowódca plutonu w Oddziale Sztabowym Ministerstwa Spraw Wojskowych.: sierpień 1922 - luty 1923 r.
Dowódca plutonu 5 pp. Legionów.: luty 1923 - ??
Przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów inżynierii i saperów.: (marzec 1923 r.)
Dowódca plutonu w 10 pułku saperów.: marzec 1923 - ??
Referent mobilizacyjny 10 pułku saperów.: styczeń 1926 - grudzień 1927 r.
Dowódca plutonu 10 pułku.: grudzień 1927 - ??
Nominacja na oficera zawodowego.: (listopad 1923 r.)
Uczestnik kursu szermierczego przy DOK X Przemyśl.:??
Dowódca plutonu w szkole podoficerskiej 3 pułku saperów.: styczeń - marzec 1929 r.
Oficer sportowy 3 pułku saperów.: marzec - październik 1929 r.
Przydział do 3 batalionu saperów.: (październik 1929 r.)
Dowódca kompanii szkolnej w 3 batalionie saperów.: lipiec - październik 1930 r.
Dowódca plutonu w kompanii szkolnej w 3 batalionie.: październik 1930 - październik 1931 r.
Ponownie dowódca kompanii szkolnej w 3 batalionie saperów.: październik 1931 - październik 1932 r.
Dowódca kompanii liniowej w 3 batalionie saperów.: październik 1932 - ??
Wykładowca w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.: listopad 1935 - listopad 1936 r.
Referent wyszkoleniowy w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.: listopad 1936 - ??
Przydział do sztabu Generała do Prac (gen. Emil Przedrzymirski - Krukowicz) przy Głównym Inspektoracie Sił Zbrojnych.: (marzec 1939 r.)
Dowódca 60 batalionu saperów Armii "Modlin".: (wrzesień 1939 r.)
Szef Wydziału Ogólnego (organizacyjnego) dowództwa saperów Armii "Modlin".: 4 września - ??
Uczestnik obrony Warszawy.: 15 - 28 września 1939 r.
Zaprzysiężony do pracy w Służbie Zwycięstwu Polski.: (15 października 1939 r.)
Szef Referatu III C (sztabu dywersji) w Oddziale III Dowództwa Głównego SZP.: październik 1939 - początek 1940 r.
Szef sztabu dywersji w Oddziale III Komendy Okupacji Niemieckiej.: początek 1940 - kwiecień 1940 r.
Szef Związku Odwetu Komendy Głównej Okupacji Niemieckiej.: kwiecień - czerwiec 1940 r.
Szef Związku Odwetu Komendy Głównej ZWZ.: czerwiec 1940 - styczeń 1943 r.
Szef Wydziału Saperów Oddziału III Komendy Głównej ZWZ.: ?? - 1942 r.
Współorganizator Kedywu Armii Krajowej.: jesień 1942 - styczeń 1943 r.
Zastępca dowódcy Kedywu KG AK (płk Emila Fieldorfa "Nila").: styczeń - wrzesień 1943 r.
Szef Wydziału Saperów Oddziału III KG AK.: wrzesień 1943 - 2 października 1944 r.
Zastępca komendanta Obszaru Południe (płk Antoniego Sanojcy), Delegatury Sił Zbrojnych (siedziba - Kraków).: kwiecień - sierpień 1945 r.
Zastępca Komendanta Obszaru Południe Zrzeszenia "WiN".: wrzesień - listopad 1945 r.
Prezes Zarządu Obszaru Południe Zrzeszenia "WiN".: 5 - 23 listopada 1945 r.
Prezes Zarządu Głównego Zrzeszenia "WiN".: 23 listopada 1945 - 22 października 1946 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Antoniego - stolarza i Pauliny z domu Sielskiej.
W 1911 r., rozpoczął naukę w progimnazjum rosyjskim w Żytomierzu. Od 1918 r., był uczniem w Gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej im. Tadeusza Czackiego. W 1919 jako ekstern otrzymał świadectwo dojrzałości w rosyjskim Gimnazjum w Żytomierzu.

We wrześniu 1939 r., był członkiem załogi miasta Warszawa. 27 września zgłosił się do Dowódcy Głównego (gen. Karaszewicz - Tokarzewski), utworzonej w tym dniu Służby Zwycięstwu Polski z propozycją dobrowolnego udania się do niewoli, w celu wyciągnięcia z niej oficerów - saperów dla tworzącej się konspiracji. 1 października dostał się do niewoli, z której powrócił 13 tego miesiąca wraz z grupą 14 oficerów.

Jako dowódcy Związku Odwetu i kierownikowi Wydziału Saperów w Komendzie Głównej podlegało mu zarówno wytwarzanie środków walki, jak i kierowanie walką bieżącą ZWZ, czyli dywersją techniczną oraz akcjami dywersyjno - bojowymi (największa z nich to akcja "Wieniec").

Podczas Powstania Warszawskiego podlegała mu m. in. całość produkcji materiałów wybuchowych i granatów. Po kapitulacji powstania osadzono go w Oflagu Woldenberg (Dobiegniew). Uwolniony przez oddziały Armii Czerwonej w styczniu 1945 r., miesiąc później wrócił do kraju. Początkowo mieszkał w Częstochowie, by finalnie osiedlić się w Warszawie.
Po wojnie postanowił kontynuować działalność konspiracyjną, początkowo w Delegaturze Sił Zbrojnych, a następnie jako Prezes II ZG Zrzeszenia "WiN". Aresztowany 22 października 1946 r., w tzw. procesie krakowskim, toczącym się w okresie od 11 sierpnia do 10 września 1947 r., przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Krakowie, został skazany na karę śmierci, zamienioną następnie na karę dożywotniego więzienia.
W grudniu 1956 r., zwolniony z więzienia. Od 1958 r., był zastępczą dyrektora zakładu w Stowarzyszeniu Wynalazców Polskich. Od 1961 r., referentem w Spółdzielni Pracy "Technomontaż", a od 1962 r. kierownikiem produkcji eksportowej w Spółdzielni Inwalidów i Emerytów Kolejowych.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.: (pięciokrotnie)
Srebrny Krzyż Zasługi.: 1928 r.
Krzyż Niepodległości.: 1931 r.
Virtuti Militari V klasy.: wrzesień 1944 r.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion