Promocje:

Kapitan.: 1 listopada 1944 r.
Porucznik.: 3 maja 1943 r.
Podporucznik.: 1938 r., ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 r.
Podchorąży.: 16 listopada 1935 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty 25 Dywizji Piechoty przy 29 Pułku Piechoty w Szczypiornie.: 1933 - 1934 r.
Ćwiczenia wojskowe w 56 Pułku Piechoty (Krotoszyn).: 1935 r.
Uczestnik szkolenia wojskowego.: 1938 r.,br> Działacz Związku Oficerów Rezerwy w Jarocinie.: ?? - 1939 r.
Sekretarz w Urzędzie Rozjemczym w Krotoszynie.: ?? - 1936 r.
Kontroler rachuby płac w Zarządzie Kolejki Dojazdowej w Pleszewie.: 1936 - ??
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: styczeń 1942 r.
Zastępca Komendanta Obwodu Jarocin ZWZ-AK.: styczeń - sierpień 1942 r.
Komendant Obwodu Jarocin (Pleszew), Okręg Poznań AK.: sierpień 1942 - jesień 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Krotoszyn AK.: (jesień 1943) marzec 1944 - październik 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Jarocin AK (?).: październik 1944 r.
Szef Wydziału I Organizacyjnego Komendy Okręgu Poznań AK.: październik 1944 - 21 styczeń 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Johanna (górnika) i Marii z domu Wydłuba. Po ukończeniu szkoły ludowej w Duisburgu uczęszczał do miejscowego gimnazjum klasycznego. Wychowywany przez rodziców w duchu polskości, zaprotestował podczas lekcji historii przeciwko zakłamaniu dziejów Polski, za co został w 1925 r., usunięty ze szkoły.
Wobec dalszych represji zbiegł z Niemiec do Polski i zamieszkał u rodziny swej matki w Koźminie. Uzyskał polskie obywatelstwo, w 1926 r., zdał maturę w Gimnazjum im. Bergera w Poznaniu.
Następnie studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu w Poznaniu. Ze względu na trudności językowe przerwał studia. Przeniósł się do Chojnic, gdzie podjął pracę w gazecie niemieckojęzycznej.

W latach 1933-1934 odbywał służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 25 DP przy 29 pp. w Szczypiornie. Ćwiczenia wojskowe odbywał w 56 pp. w Krotoszynie, po czym 16 listopada 1935 r., został awansowany do stopnia starszego strzelca podchorążego. Po odbyciu kolejnego przeszkolenia w 1938 r., awansował do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 r.
Był aktywnym działaczem Związku Oficerów Rezerwy w Jarocinie. Jednocześnie pełnił funkcję sekretarza w Urzędzie Rozjemczym w Krotoszynie. Od 1936 r., pracował w Zarządzie Kolejki Dojazdowej w Pleszewie na stanowisku kontrolera rachuby płac.
W 1939 r., nie został zmobilizowany do wojska i nadal pracował na stanowisku kontrolera rachuby płac w Pleszewie. Podczas okupacji nie starał się pomimo nacisków ze strony Niemców o status Volksdeutscha.

W październiku 1939 r., nawiązał kontakty z członkami Służby Zwycięstwu Polski, według innych źródeł z Tajną Organizacją Wojskową. Finalnie w szeregi ZWZ-AK został zaprzysiężony dopiero w styczniu 1942 r., przez por. Wacława Maika. Po zaprzysiężeniu został mianowany zastępcą Komendanta Obwodu Jarocin AK z siedzibą w Pleszewie.
Od sierpnia tego roku pełnił funkcję Komendanta Obwodu Jarocin AK.
3 maja 1943 r., otrzymał awans do stopnia porucznika rezerwy piechoty. Był inicjatorem wielokrotnie podejmowanych rozmów scaleniowych z dowództwem Narodowej Organizacji Wojskowej w Jarocinie.

Jesienią 1943 r., jako dowódca organizował odbiory zrzutów, które odbyły się na terenie obwodu w Tursku (14/15 września 1943 r.) i w Grabiu (15/16 października 1943 r.). Przy odbiorze w Tursku bezpośrednio dowodził akcją.
Pod jego kierownictwem zorganizowano w obwodzie 20 plutonów szkieletowych oraz 1 sekcję Kedywu.
Zagrożony aresztowaniem, od 7 czerwca 1944 r., ukrywał się pod przybranym nazwiskiem Karl Farens. Brał udział w podkładaniu ładunków zapalających w pociągu towarowym na stacji Jarocin. Autor planów powstania dla Obwodu Jarocin AK.

Najprowdopodobniej od kwietnia 1944 (niektóre źrodła mówią, że od jesieni 1943 r.) do października tego roku był formalnie p. o. Komendantem Inspektoratu Rejonowego Krotoszyn AK. Na przełomie października i listopada 1944 r., został mianowany szefem Wydziału I Organizacyjnego Komendy Okręgu Poznań AK.
Finalizował w tym charakterze rozmowy scaleniowe z NOW w Jarocinie. Organizował pomoc dla aresztowanych przez gestapo żołnierzy AK z Ostrowa Wielkopolskiego i Pleszewa.

1 listopada 1944 r., został awansowany do stopnia kapitana rezerwy. 21 stycznia 1945 r., został ujęty przez żołnierzy Wehrmahtu przy próbie ich rozbrojenia w kwaterze przy ul. Podgórnej w Pleszewie. Podczas tej akcji został ciężko ranny. Przewieziony do siedziby policji w Pleszewie, gdzie po przesłuchaniu został zastrzelony przez funkcjonariusza Hiffpolizei, niejakiego Augsburga.
Zwłoki przewieziono na teren żwirowni pod Pleszewem i tam pogrzebano. W dniu 14 października 1945 r., jego szczątki ekshumowano i w uroczystym pogrzebie pochowano na cmentarzu w Pleszewie.

Żonaty z Jadwigą z domu Kapuściską. Miał córkę Marię i syna Józefa.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Krzyż Armii Krajowej.
Medal Wojska.