Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
ROWICKI, Adolf Aleksander.


ROWICKI, Adolf Aleksander.

Kapitan rezerwy piechoty.



Pseudonimy: "Lubicz".

Urodzony: ??

Zmarł: w nocy z 28 na 29 lutego 1944 r., Wólka Smoszowska koło Zakroczymia.


Promocje:

Kapitan.: 22 grudnia 1943 r., ze starszeństwem z 1 stycznia 1943 r.
Porucznik.:
Podporucznik.:

Funkcje:

Sołtys w Wólce Smoszowskiej koło Zakroczymia.: ?? - ??
Członek Związku Walki Zbrojnej w Obwodzie Płońsk-Południe.: ?? - ??
Zastępca Komendanta Inspektoratu Płońsk AK.: listopad 1942 - marzec 1943 r.
Komendant Obwodu Płońsk-Północ.: luty - kwiecień 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Płońsk AK.: marzec (1 kwietnia ?) 1943 - 29 luty 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Przed wojną mieszkał w Warszawie, skąd w październiku 1939 r., wraz z rodziną wyjechał do miejscowości Wólka Smoszowska koło Zakroczymia, gdzie zamieszkał w majątku Więckowskich. Pełnił tu funkcję sołtysa.
Podjął działalność konspiracyjną w ZWZ/AK na terenie Obwodu Płońsk–Południe (Modlin). Kierował pracą konspiracyjną w południowej części Obwodu Płońsk. Zajmował się też kolportażem prasy konspiracyjnej.
Od listopada 1942 do marca 1943 r., pełnił funkcję zastępcy Komendanta Inspektoratu Płońsk AK. W okresie od lutego do kwietnia 1943 r., czyli do momentu połączenia Obwodów Płońsk Południe i Płońsk Północ był także Komendantem Obwodu Płońsk -Północ.

Po aresztowaniu por. Klimkiewicza „Jastrzębia”, z dniem 1 kwietnia 1943 r., objął funkcję Komendanta Inspektoratu Płońsk.
Rozkazem Porsonalnym Komendy Obszaru nr 18 (Pers. z dnia 22 XII 1943) został mianowany kapitanem rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1943 r. Prowadził aktywną działalność konspiracyjną.
W lutym 1944 r., do jego mieszkania w Wólce Smoszowskiej przybyła łączniczka z Komendy Podokręgu Północ AK „Tuchola”, która przekazała informacje o zagrożeniu aresztowaniem przez gestapo oraz polecenie natychmiastowego opuszczenia miejsca dotychczasowego zamieszkania.

Mimo tych rozkazów nie podjął od razu decyzji o wyjeździe. Powtórnie ostrzeżony w dniu 28 lutego 1944 r., z rozkazem natychmiastowego opuszczenia swego miejsca zamieszkania. W efekcie podjął decyzję o wyjeździe, wraz z rodziną w dniu 29 lutego. Niemiecka policja bezpieczeństwa okazała się być jednak szybsza i w nocy z 28 na 29 lutego, uzbrojony w broń maszynową oddział gestapo otoczył jego dom.
W czasie krótkiej walki, jaka wywiązała się przy próbie aresztowania, został zastrzelony. Poległ także jego syn Andrzej oraz K. Muchla, obaj podchorążowie AK. W ręce Niemców dostał się partyzant Napiórkowski, którego zamordowano w Pomiechówku.

Według innej wersji Polacy bronili się do wyczerpania amunicji. Po stwierdzeniu jej braku "Lubicz" na prośbę towarzyszy zastrzelił ich i ostatnim nabojem pozbawił się życia.
Nie udało się do dziś ustalić, czy obława niemiecka była dziełem przypadku, czy też jak sugerują niektóre źródła, wynikiem zdrady kpt. Franciszka Klimkiewicza "Jastrzębca", jego poprzednika na stanowisku inspektora.

Żona Maryla z domu Rowicka. Miał syna Andrzeja (1924 -1944) oraz córkę Hannę, która zginęła podczas opuszczania Warszawy.

Odznaczenia m.in.:




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion