Promocje:

Podpułkownik.: 19 marca 1937 r.
Major.: 1 lipca 1925 r.
Kapitan.: ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.: 1 kwietnia 1920 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Służba w armii austriackiej.: 1914 - 1917 r.
Studia w Szkole Oficerskiej (armia austriacka).: ?? - ??
Służba w armii gen. Hallera.: ?? - ??
Służba w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich.: ?? - ??
Dowódca kompanii w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich.: ?? - ??
Dowódca batalionu w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich.: ?? - wrzesień 1924 r.
Służba w 10 Pułku Piechoty (Łowicz).: wrzesień 1924 - 1927 r.
Uczestnik kursu w Szkole Strzelniczej w Toruniu.: 21 września - grudzień 1926 r.
Oficer w sztabie 26 Dywizji Piechoty.: 1927 r.
Służba w Korpusie Ochrony Pogranicza.: 1927 - 1931 r.
Dowódca batalionu detaszowego w 11 Pułku Piechoty (Tarnowskie Góry).: styczeń 1931 - ??
Zastępca dowódcy 11 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Zastępca dowódcy 83 Pułku Piechoty (Kobryń).: ?? - sierpień 1939 r. (?)
Dowódca Ośrodka Zapasowego 30 Dywizji Piechoty (Kobryń).: sierpień - wrzesień 1939 r.
Dowódca 183 Rezerwowego Pułku Piechoty, 60 Dywizja Piechoty.: wrzesień 1939 r.
Członek grupy konspiracyjnej płk Adama Eplera "Kobylańskiego".: ?? - 1940 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: 1940 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Kraków ZWZ.: styczeń - marzec 1940 r.

Opinie:

Notatki:

Podczas I Wojny Światowej, w latach 1914-1917 służył w armii austriackiej, w której ukończył szkołę oficerską. Walczył na froncie włoskim. Następnie służył w armii gen. Józefa Hallera we Francji, z którą w maju 1919 r., powrócił do Polski.
W stopniu podporucznika służby stałej piechoty został przydzielony do 4 psp. W szeregach tego pułku brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920.
1 kwietnia 1920 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty. Dowodził w tym czasie kompanią, a następnie batalionem. Po wojnie został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w Warszawie w stopniu kapitana służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.

We wrześniu 1924 r., został przeniesiony z 4 psp. do 10 pp. w Łowiczu. 1 lipca 1925 r., z 31 lokatą otrzymał awans do stopnia majora służby stałej piechoty. 21 września 1926 r., został skierowany z 10 pp. na 3 miesięczny kurs do Szkoły Strzelniczej w Toruniu.
Po ukończeniu kursu powrócił do 10 pp., skąd w 1927 r., został przeniesiony na stanowisko oficera sztabu 26 Dywizji Piechoty. Jeszcze w tym samym roku przeniesiono go ponownie, tym razem do Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie służył do stycznia 1931 r.
W styczniu 1931 r., objął stanowisko dowódcy batalionu detaszowego w 11 pp. w Tarnowskich Górach. 19 marca 1937 r. otrzymał awans do stopnia podpułkownika służby stałej piechoty. W późniejszym czasie pełnił kolejno funkcje zastępcy dowódcy 11 pp. oraz zastępcy dowódcy 83 pp. w Kobryniu.

W sierpniu 1939 r., został przeniesiony na stanowisko dowódcy Ośrodka Zapasowego 30 DP w Kobryniu. W Wojnie Obronnej 1939 r., dowodził zmobilizowanym 183 Rezerwowego Pułku Piechoty, walczącego w składzie 60 DP. Jednocześnie był dowódcą pododcinka „Mokrany”.
Walczył z Sowietami na Wołyniu, następnie uczestniczył w bitwie pod Kockiem, gdzie po kapitulacji dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w jenieckim obozie przejściowym w Radomiu, z którego uciekł 8 października 1939 r. Przedostał się do Krakowa, gdzie działał początkowo w grupie konspiracyjnej kierowanej przez płk dypl. Adama Eplera „Kobylańskiego”, włączonej następnie do ZWZ.
W okresie od stycznia do marca 1940 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Kraków ZWZ. W marcu 1940 r., przekazał funkcję inspektora ppłk Franciszkowi Faixowi „Andrzejowi”, „Bystrzańskiemu”, „Turni”.
Wojnę przeżył. Podobno mieszkał po wojnie w Krakowie, gdzie zmarł.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.