Promocje:

Major.: 11 listopada 1993 r.
Kapitan.: 3 maja 1944 r.
Porucznik.: marzec 1942 r.
Podporucznik.: 1 października 1938 r.

Funkcje:

Służba w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej-Komorowie.; wrzesień 1935 - sierpień 1938 r.
Praktyki w 25 Pułku Piechoty (Piotrków Trybunalski).: ?? - ??
Dowódca 1 Plutonu 1 Kompanii I Batalionu 25 Pułku Piechoty.: 1 października 1938 - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: kwiecień 1940 r.
Oficer łącznikowy Komendanta Okręgu Łódź ZWZ.: kwiecień 1940 - wrzesień 1941 r.
Adiutant Komendanta Okręgu Łódź AK.: wrzesień 1941 - maj 1942 r.
Szef Oddziału Vk (Łączności Konspiracyjnej) w Komendzie Okręgu Łódź.: jesień 1941 - maj 1942 r.
Oficer dyspozycyjny Komendanta Okręgu Łódź AK.: maj - sierpień 1942 r.
P.o Komendanta Inspektoratu Rejonowego Łódź AK.: sierpień (?) 1942 - marzec 1943 r.
Szef Komórki Legalizacyjnej Komendy Okręgu Łódź AK.: ?? - ??

Opinie:

Notatki:

Syn Jakuba i Marianny z domu Sadowskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej kształcił się w Państwowym Gimnazjum w Starogardzie Gdańskim, gdzie w czerwcu 1935 r., uzyskał świadectwo dojrzałości. W okresie od września 1935 do sierpnia 1938 r., uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.
Praktyki odbywał w 25 pp. w Piotrkowie Trybunalskim. 1 października 1938 r., otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do dalszej służby w 25 pp., na stanowisko dowódcy 1 Plutonu 1 Kompanii I Batalionu.
Pełniąc tą funkcję brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Uczestniczył w zaciętych walkach toczonych przez 25 pp. w składzie 7 DP, w rejonie Częstochowy. W toku walk został ranny. Dzięki pomocy swoich żołnierzy, wydostał się z okrążenia i uniknął niewoli niemieckiej.

Po zakończeniu działań wojennych, w październiku 1939 r., powrócił do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie spotkał się na terenie strzelnicy garnizonowej z dowódcą 25 pp. płk dypl. Adamem Świtalskim oraz innymi oficerami pułku, którym udało się uniknąć niewoli.
Wszedł w skład organizowanej przez płk Świtalskiego grupy konspiracyjnej 25 pp., która w niedługi czas potem została wcielona do ZWZ. Początkowo mieszkał w Piotrkowie Trybunalskim.
Pod koniec października 1939 r., wyjechał za zgodą swego dowódcy do Czerska na Pomorzu, gdzie zatrzymał się u swej siostry. W listopadzie powrócił na teren województwa łódzkiego.
W kwietniu 1940 r., podjął czynną działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej. Mianowany oficerem łącznikowym Komendanta Okręgu Łódź ZWZ ppłk Okulickiego, a także jego następcy ppłk Stanisława Juszczakiewicza.

W okresie od września 1941 do maja 1942 r., pełnił funkcję adiutanta Komendanta Okręgu. W marcu 1942 r., otrzymał awans do stopnia porucznika służby stałej piechoty. Jednocześnie od jesieni 1941 do maja 1942 r., był szefem łączności konspiracyjnej Okręgu.
W okresie od maja do sierpnia 1942 r., był oficerem dyspozycyjnym Komendanta Okręgu. W sierpniu 1942 r., został mianowany p.o Komendanta Inspektoratu Rejonowego Łódź AK. Funkcję tą pełnił do marca 1943 r., kiedy to przekazał kierownictwo inspektoratu mjr Lechowi Janowi Jarnuszkiewiczowi „Izydorowi”, „Kazimierzowi”, „Kowalskiemu”, „Wujkowi”.
Zagrożony aresztowaniem został przeniesiony na teren Generalnej Guberni. W tym okresie pełnił funkcję szefa komórki legalizacyjnej Komendy Okręgu Łódź AK.

3 maja 1944 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty. Po rozwiązaniu Armii Krajowej (19 stycznia 1945 r.) ukrywał się na terenie Łodzi, pod przybranym nazwiskiem Młynarski. Latem 1945 r., ujawnił się przed komisją dla spraw byłych żołnierzy AK w Łodzi.
Zweryfikowany w stopniu kapitana służby stałej piechoty. Podjął pracę zawodową jako księgowy. Uzupełniał wykształcenie cywilne. Ukończył wyższe studia ekonomiczne.
Mieszkał na stałe w Łodzi. Żonaty z Marianną. Miał pięcioro dzieci. W latach sześćdziesiątych był członkiem Związku Bojowników O Wolność i Demokrację. W latach 1990-1995 działał w Związku Oficerów Służby Stałej II Rzeczypospolitej, oraz w Stowarzyszeniu Żołnierzy AK w Łodzi.

11 listopada 1993 r., został awansowany przez Ministerstwo Obrony Narodowej w Warszawie do stopnia majora w stanie spoczynku. Po 1945 r., używał nazwiska Siegmüller – Młynarski.
Zmarł w Łodzi 21 grudnia 2002 r. Pochowany na cmentarzu Komunalnym w Łodzi.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (nr leg. 12 630).
Krzyż Walecznych.
Krzyż Partyzancki.
Krzyż Armii Krajowej.
Medal Wojska.