Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
SPITZIAR, Karol Tadeusz.


SPITZIAR, Karol Tadeusz

Porucznik w stanie spoczynku piechoty.



Pseudonimy: "Lewko".

Urodzony: 9 marca 1900 r., w Stanisławowie.

Zmarł: ??.


Promocje:

Porucznik.: 1 grudnia 1923 r.
Podporucznik.: 1 grudnia 1921 r.

Funkcje:

Służba w III Batalionie Etapowym.: 14 lipca 1919 - wrzesień 1920 r.
Służba w 48 Pułku Piechoty (Stanisławów).: wrzesień 1920 - kwiecień 1921 r.
Służba w Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy.: kwiecień - grudzień 1921 r.
Młodszy oficer kompanii w 48 Pułku Piechoty (Stanisławów).: grudzień 1921 - ??
Dowódca plutonu w 48 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca kompanii w 48 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Służba w Batalionie Podchorążych nr 6.: luty 1931 - 1 lipca 1932 r.
Służba w 48 Pułku Piechoty.: 1 lipca 1932 - maj 1933 r.
Służba w 60 Pułku Piechoty (Ostrów Wielkopolski).: maj 1933 - 31 grudnia 1935 r.
Przeniesiony w stan spoczynku.: 31 grudnia 1935 r.
Zmobilizowany do służby.: lato 1939 r.
Komendant obiektów wojskowych w Stanisławowie.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zastępca Komendanta Ośrodka Obrony Przeciwlotniczej w Stanisławowie.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: koniec 1941 r.
Komendant Obwodu Stanisławów ZWZ/AK.: listopad 1941 - lipiec 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Stanisławów.: lipiec - wrzesień 1942 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława i Karoliny z domu Witteczek. Od 1911 r., uczył się w szkołach średnich w Stanisławowie, gdzie w 1921 r., zdał maturę w Seminarium Nauczycielskim. Od 14 lipca 1919 r., służył w III Batalionie Etapowym.
We wrześniu 1920 r., został przeniesiony do 48 pp. W kwietniu 1921 r., został skierowany do Szkoły Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy, gdzie przebywał w okresie od kwietnia do grudnia 1921 r.
Od grudnia 1921 r. służył ponownie w 48 pp. w Stanisławowie, kolejno jako: młodszy oficer kompanii, dowódca plutonu i dowódca kompanii. 1 grudnia 1923 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty.

Od lutego 1931 r., służył w Batalionie Podchorążych Piechoty nr 6, skąd 1 lipca 1932 r., został ponownie przeniesiony do 48 pp., natomiast w maju 1933 r., do 60 pp. w Ostrowie Wielkopolskim. 31 grudnia 1935 r., przeniesiony w stan spoczynku (negatywne opinie służbowe). Mieszkał w Stanisławowie.
Latem 1939 r., został zmobilizowany. W sierpniu został mianowany komendantem obiektów wojskowych na terenie Stanisławowa. Jednocześnie był zastępcą Komendanta Ośrodka Obrony Przeciwlotniczej.

Po napaści wojsk sowieckich na Polskę (17 września 1939 r.) uniknął niewoli, przebywając na stałe w Stanisławowie. Pod koniec 1941 r., został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej przez kpt. Rudolfa Majewskiego „Feliksa”.
Od listopada 1941 do lipca 1942 r., był Komendantem Obwodu Stanisławów ZWZ/AK, natomiast w okresie od lipca do września 1942 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Stanisławów AK.
Z powodu nadużywania alkoholu i łamania dyscypliny konspiracyjnej, we wrześniu 1942 r., został usunięty ze stanowiska komendanta inspektoratu i przeniesiony do rezerw Armii Krajowej. Wyjechał ze Stanisławowa w nieznanym kierunku. Dalsze losy nie są znane.

Odznaczenia m. in.:




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion