Promocje:

Porucznik.: 11 listopada 1943 r.
Podporucznik.: 1939 r. (?)


Funkcje:

Służba wojskowa w 5 Baterii Szkolnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.: wrzesień 1937 - sierpień 1938 r.
Praktyki w 24 Pułku Artylerii Lekkiej (Jarosław).: 1937 - 1938 r.
Przeniesiony do rezerwy.: sierpień 1938 r.
Studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.: 1938 - 1939 r.
Uczestnik ćwiczeń wojskowych w 23 Pułku Artylerii Lekkiej (Będzin).: wiosna 1939 r.
Oficer zwiadu w III Dywizjonie 23 Pułku Artylerii Lekkiej.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Szef Związku Odwetu w Komendzie Podokręgu Zagłębie ZWZ.: luty 1940 - koniec 1941 r.
Szef Związku Odwetu w Inspektoracie Bielsko, Okręg Śląsk AK.: 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Katowice, Okręg Śląsk AK.: wrzesień 1942 - 20 marca 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Urodził się w rodzinie o silnych tradycjach patriotycznych, syn Stanisława (sztygara) i Zofii z domu Froń. Uczęszczał do dwóch szkół powszechnych w Sosnowcu. Pierwsza mieściła się przy ul. Grabowej druga przy ul. Kaliskiej. W latach 1926-1934 był uczniem Gimnazjum im. Boelsława Prusa, a następnie gimnazjum w Szczekocinach oraz w Krakowie.
W czerwcu 1937 r., zdał maturę w Prywatnym Gimnazjum Męskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Sosnowcu. W okresie nauki należał do koła historyków, polonistów i kołka dramatycznego. Był współredaktorem „Kuźni młodych” oraz pisma dla młodzieży Zagłębia Dąbrowskiego „Młodzi Idą”.
W okresie od września 1937 do sierpnia 1938 r., odbył służbę wojskową w 5 Baterii Szkolnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Praktyki odbywał w 24 pal. w Jarosławiu.

We wrześniu 1938 r., został przeniesiony do rezerwy. Od jesieni 1938 r., studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Wiosną 1939 r., odbył ćwiczenia w 23 pal. w Będzinie. W sierpniu tego roku został zmobilizowany z przydziałem do 23 pal w Będzinie. Awansowany do stopnia podporucznika rezerwy artylerii.
W Wojnie Obronnej 1939 r., walczył jako oficer zwiadowczy III Dywizjonu 23 pal. Wraz z pułkiem przeszedł szlak bojowy od Będzina do Biłgoraja na Lubelszczyźnie. Podczas walk został ranny i ewakuowany do szpitala w Krakowie.
Po podleczeniu ran zbiegł ze szpitala i powrócił do rodzinnego Sosnowca. W listopadzie 1939 r., zorganizował w Sosnowcu grupę konspiracyjną, w celu prowadzenia walki z niemieckim okupantem.

W grudniu 1939 r., przekroczył granicę i przez Słowację przedostał się do Budapesztu, gdzie uzyskał kontakt z polską ambasadą. Otrzymał odpowiednie instrukcje i dokumenty oraz większą kwotę pieniędzy, a także zadanie powrotu do kraju i prowadzenia działań przeciwko okupantowi.
Pod koniec lutego 1940 r., powrócił do kraju i przekazał instrukcje oraz pieniądze kpt. Stolarskiemu, szefowi sztabu Podokręgu Zagłębie ZWZ. Otrzymał zadanie zorganizowania Związku Odwetu na terenie Podokręgu.
Wiosną 1940 r., udało mu się utworzyć zalążek ZO w Sosnowcu, następnie wraz z upływem tygodni komórki w obwodach, podległych sztabowi podokręgu. Był organizatorem grup dywersyjno-sabotażowych. Działał z dużą determinacją i dynamiką.

W 1942 r, po wejściu Podokręgu Zagłębie w skład Okręgu Śląsk AK, otrzymał od Komendanta Okręgu Śląsk polecenie udzielenia pomocy w odbudowie struktur rozbitego aresztowaniami inspektoratu bialskiego AK oraz zorganizowania tam sieci Związku Odwetu. Jednak współpraca z inspektorem nie układała się dobrze. Powrócił do Sosnowca i we wrześniu 1942 r., został przeniesiony do Katowic z nominacją na stanowisko Komendanta Inspektoratu, którym dowodził do 20 marca 1944 r.

11 listopada 1943 r., został awansowany do stopnia porucznika rezerwy artylerii. Dzięki jego ofiarnej pracy w ciągu roku udało mu się odbudować struktury konspiracyjne inspektoratu. W ramach swych zadań wcielał do AK inne organizacje konspiracyjne i tworzył Wojskową Służbę Ochrony Powstania.
W efekcie rozmów z członkami organizacji „Wyzwolenie”, którą kierowali agenci gestapo (Wiktor Grolik i Gerard Kampert), został w wyniku prowokacji aresztowany 20 marca 1944 r., w Katowicach. Zamknięty w więzieniu w Mysłowicach, przeszedł okrutne gestapowskie śledztwo, po zakończeniu którego wywieziony został do Kl Auschwitz . Zamordowany w obozie w Brzezince, w dniu 18 września 1944 r.

Żonaty z Iris Stacherską. Jedną z ulic w Sosnowcu nazwano jego imieniem.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie, rozkazem KG AK).
Krzyż Walecznych (dwukrotnie).