Promocje:

Porucznik.:
Podporucznik.: 22 września 1938 r., ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 r.

Funkcje:

Nauczyciel muzyki w Szkole Przemysłowej w Bydgoszczy.: 1933 - lato 1935 r.
Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty (15 DP) przy 62 Pułku Piechoty (Bydgoszcz).: wrzesień 1935 - sierpień 1936 r.
Przeniesiony do rezerwy, przydział mobilizacyjny do 82 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Zmobilizowany i wcielony do 82 Pułku Piechoty (Brześć).: sierpień 1939 r.
Służba w 82 Pułku Piechoty, SGO "Narew".: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: początek 1940 r.
Oficer organizacyjny w sztabie Inspektoratu Rejonowego Bydgoszcz ZWZ/AK.: ?? - czerwiec 1942 (?).
Komendant Inspektoratu Rejonowego Bydgoszcz AK.: czerwiec/lipiec 1942 - 23 marca 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Pauliny z domu Wiśniewskiej. Od 1921 r., był uczniem Szkoły ćwiczeń Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Bydgoszczy, potem do 1933 kształcił się w seminarium nauczycielskim, które ukończył zdaniem egzaminu maturalnego.
W okresie od 1933 do lata 1935 r., pracował w zawodzie nauczyciela muzyki w Państwowej Szkole Przemysłowej w Bydgoszczy. Od września 1935 do sierpnia 1936 r., odbył służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty 15 Dywizji Piechoty przy 62 pp. w Bydgoszczy.
Przeniesiony do rezerwy w stopniu plutonowego podchorążego rezerwy piechoty z przydziałem mobilizacyjnym do 82 pp. w Brześciu. 22 września 1938 r., został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 r.

W sierpniu 1939 r., został zmobilizowany i wcielony do 82 pp. w Brześciu, w którego szeregach, pełniąc funkcję dowódcy plutonu, walczył w Wojnie Obronnej 1939 r. W składzie SGO „Polesie” brał udział w walkach z wrogiem do 6 października 1939 r. Brał udział m. in. w bitwie pod Kockiem.
Po kapitulacji przebywał w niemieckim obozie w rejonie Lublina, skąd udało mu się uciec, a następnie powrócić do Bydgoszczy. Od początku 1940 r. był czynny w strukturach Związku Walki Zbrojnej. Należał do grona organizatorów konspiracji niepodległościowej ZWZ w Bydgoszczy oraz do najbliższych współpracowników ówczesnego Komendanta Inspektoratu Bydgoszcz ZWZ, por. Brunona Jasińskiego ps. „Kuno”.
Jako oficer organizacyjny inspektoratu tworzył sieć łączności i wywiadu. W czerwcu 1942 r., po aresztowaniu inspektora bydgoskiego, porucznika Brunona Jasińskiego, został mianowany w jego miejsce Komendantem Inspektoratu Bydgoszcz AK.

Na zajmowanym stanowisku wykazał się pełną inicjatywą przy odbudowie sieci łączności konspiracyjnej z obwodami, rozbitej aresztowaniami, dokonanymi wśród żołnierzy AK na terenie Bydgoszczy. Zorganizował także sprawnie działającą komórkę legalizacyjną. 11 listopada 1943 r., otrzymał awans do stopnia porucznika rezerwy piechoty.
Aresztowany przez Gestapo w dniu 23 marca 1944 r., podczas kolejnej fali aresztowań, spowodowanej uwięzieniem szefa łączności Okręgu Pomorze AK Gustawa Olszewskiego „Gracjana”, „Williego” (20 stycznia 1944 r.).
Po ciężkim śledztwie w siedzibie bydgoskiego Gestapo został osadzony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Chory na gruźlicę przebywał na rewirze dla ciężko chorych. Podczas ewakuacji obozu znalazł się w dniach 17 - 19 kwietnia 1945 r., w grupie ciężko chorych umieszczonych na barkach, które uszkodzone dotarły 5 maja 1945 r., do portu Klintholm w Danii, gdzie chorzy zostali otoczeni opieką przez Duńczyków.

W latach 1945 - 1947 ukończył w Danii techniczny kurs kreślarski, a następnie szkołę inżynierską. Potem pracował jako inżynier - konstruktor, aż do przejścia w 1981 r., na emeryturę. Działał społecznie jako przewodniczący rady Związku Uchodźctwa Polskiego w Danii.
Do Polski przyjechał po raz pierwszy dopiero w 1995 r. Brał osobiście udział w odsłonięciu tablicy pamiątkowej w Bydgoszczy przy ul. Grudziądzkiej 13, gdzie mieszkał podczas okupacji niemieckiej.

Zmarł 17 kwietnia 1997 r., w Danii.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.