Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
WIERZBICKI, Józef Leon.


WIERZBICKI, Józef Leon.

Kapitan służby stałej saperów.



Pseudonimy: „Andrzej”, „Józef” vel Józef Krućko.

Urodzony: 13 marca 1914 r., w Warszawie.

Zmarł: 10 sierpnia 1944 r.


Promocje:

Kapitan.: 11 listopada 1943 r.
Porucznik.: 19 marca 1939 r.
Podporucznik.: 15 października 1935 r.

Funkcje:

Służba w Szkole Podchorążych Saperów w Warszawie.: wrzesień 1932 - październik 1935 r.
Dowódca plutonu w III Batalionie Saperów (Wilno).: październik 1935 - ??
Dowódca kompanii w III Batalionie Saperów.: ?? - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: 1940 r.
Wykładowca na kursach szkoleniowych z dziedziny saperstwa w konspiracyjnej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty i Młodszych Dowódców w Warszawie.: 1940 - kwiecień 1942 r.
Oficer szkoleniowy w Komendzie Okręgu Nowogródek AK.: kwiecień - lipiec 1942 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego C Baranowicze.: lipiec 1942 - styczeń 1943 r.
Komendant Ośrodka Baranowicze, Okręg Nowogródek AK.: styczeń - listopad 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego C Baranowicze.: grudzień 1943 - 28 lipca 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Mikołaja i Eleonory. Ukończył Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, gdzie w roku 1932 zdał maturę. Od września 1932 r., służył w Szkole Podchorążych Saperów w Warszawie. 15 października 1935 r., został promowany do stopnia podporucznika służby stałej saperów z przydziałem do III Batalionu Saperów w Wilnie, na stanowisko dowódcy plutonu.
19 marca 1939 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej saperów. W Wojnie Obronnej 1939 r., dowodził Kompanią III Batalionu Saperów. Po zakończeniu działań wojennych z września 1939, uniknął niewoli i powrócił do Warszawy.

Jesienią 1939 r., podjął próbę przekroczenia granicy z Węgrami, w celu przebicia się do organizowanego we Francji Wojska Polskiego. Ujęty przez słowacko-niemiecką straż graniczną na granicy Słowacji z Węgrami. Podczas konwoju do więzienia udało mu się zbiec, a następnie przedostać do Warszawy.
W 1940 r., został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej. Prowadził kursy szkoleniowe oraz wykładał w zakresie saperstwa w konspiracyjnej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty i Młodszych Dowódców w Warszawie.
W kwietniu 1942 r., został zdekonspirowany i przeniesiony przez KG AK z Warszawy na teren Okręgu Nowogródek. Objął funkcję oficera szkoleniowego w Komendzie Okręgu Nowogródek AK.

W okresie od czerwca do lipca 1942 r., prowadził szkolenia drużyn minersko-sabotażowych oraz kierował przygotowywaniem żołnierzy dywersji do działań na szlakach komunikacyjnych. Od lipca 1942 do stycznia 1943 r., pełnił funkcję zastępcy Komendanta Inspektoratu C Baranowicze, następnie po reorganizacji struktur okręgu, w okresie od stycznia do listopada 1943 Komendanta Ośrodka (Obwodu) Baranowicze AK.
11 listopada 1943 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej saperów. W okresie od 1 grudnia 1943 do lipca 1944 r., był Komendantem Inspektoratu Baranowicze AK.

Prowadził aktywną działalność konspiracyjną na podległym terenie. Dowodził szeregiem akcji dywersyjnych przeciwko siłom wroga. Po wejściu wojsk sowieckich pozostał w konspiracji. 28 lipca 1944 r., został aresztowany i uwięziony przez NKWD. Podczas przewożenia pod konwojem do kolejnego więzienia, w dniu 10 sierpnia 1944 r., podjął nieudaną próbę ucieczki, podczas której został zastrzelony przez żołnierzy NKWD. Miejsce jego pochówku nie jest znane.

Odznaczenia m.in.:




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion