Promocje:

Podpułkownik.: 6 października 1951 r.
Major.: 28 lipca 1945 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1935 r.
Porucznik.: 1 lipca 1925 r.
Podporucznik.: 1 lipca 1923 r.

Funkcje:

Służba w Szkole Podchorążych w Warszawie.: 1 września 1921 - 7 lipca 1922 r.
Praktyki w 4 Pułku Artylerii Ciężkiej (Łódź).: ?? - 15 stycznia 1923 r.
Służba w Szkole Oficerskiej Artylerii w Toruniu.: ?? - 1 października 1924 r.
Służba w 2 Pułku Artylerii Ciężkiej (Chełm).: ?? - 30 września 1926 r.
Instruktor i dowódca plutonu w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.: ?? - 15 sierpnia 1928 r.
Dowódca plutonu w 2 Pułku Artylerii Ciężkiej (Chełm).: 1928 - ??
Dowódca baterii w 2 Pułku Artylerii Ciężkiej.: ?? - ??
Oficer żywnościowy 2 Pułku Artylerii Ciężkiej.: ?? - ??
Adiutant 2 Pułku Artylerii Ciężkiej.: 1938 - 22 września 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: 1 kwietnia 1940 r.
Oficer w Wydziale Organizacyjnym Komendy Okręgu Warszawa ZWZ/AK.: kwiecień 1940 - 30 czerwca 1943 r.
Zastępca szefa Oddziału IV (Kwatermistrzostwo) w Komendzie Obszaru Lwów AK.: 9 kwietnia 1943 - 27 marca 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Północno-Zachodniego (Rawa Ruska), Okręg Lwów AK.: kwiecień 1944 r.
Wcielony w szeregi Wojska Polskiego.: 13 maja 1945 r.
Wykładowca w Oficerskiej Szkole Artylerii w Chełmie Lubelskim.: maj - październik 1945 r.
Wykładowca w Oficerskiej Szkole Artylerii nr 2 w Olsztynie.: październik 1945 - 24 lipca 1946 r.
Starszy Wykładowca w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu.: 1946 - 24 lipca 1949 r.
Kierownik cyklu w Oficerskiej Szkole Artylerii w Olsztynie.: ?? - grudzień 1954 r.
Przeniesiony do rezerwy.: grudzień 1954 r.
Wykładowca w Studium Wojskowym na Politechnice Warszawskiej.: ?? - ??
Pracownik naukowy na Politechnice Łódzkiej.: ?? - ??
Pracownik naukowy na Politechnice Krakowskiej.: ?? - 1965 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Józefa (notariusza) i Zofii z domu Kozaneckiej. W latach 1911-1918 uczył się w Państwowym Gimnazjum Filologicznym w Bogaczur, w Guberni Woroneż, następnie w latach 1918-1919 studiował na wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu w Woroneżu. Od 1919 do 30 kwietnia 1921 r., pracował jako maszynista i referent w Gubernialnym Komitecie Aprowizacji i w Zarządzie Aprowizacji Armii w Woroneżu.
Po powrocie do Polski zamieszkał w Łodzi. W okresie od 1 września 1921 do 7 lipca 1922 r., służył w Szkole Podchorążych w Warszawie, potem do 15 stycznia 1923 r., odbywał praktyki w 4 pac. w Łodzi. Następnie do 1 października 1924 r., służył w Szkole Oficerskiej Artylerii w Toruniu.

1 lipca 1923 r., został awansowany do stopnia podporucznika służby stałej artylerii. Do 30 września 1926 r., służył w 2 pac. w Chełmie. 1 lipca 1925 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej artylerii. Następnie do 15 sierpnia 1928 r., był instruktorem i dowódcą plutonu w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.
W 1928 r., powrócił do 2 pac. w Chełmie, w którym objął funkcję dowódcy plutonu, następnie kolejno: dowódcy baterii i oficera żywnościowego pułku. 1 stycznia 1935 r., otrzymał promocję do stopnia kapitana służby stałej artylerii. W latach 1938-1939 pełnił funkcję adiutanta 2 pac. Na tym stanowisku brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Walczył z nieprzyjacielem do 22 września, czyli do momentu rozbicia 2 pac. pod Tomaszowem Lubelskim.

W tym też dniu (22 września) dostał się do niemieckiej niewoli, z której wkrótce uciekł. Przedostał się do Warszawy, gdzie od 1 kwietnia 1940 r., działał w konspiracji ZWZ i do 30 czerwca 1943 r., pracował w Wydziale Organizacyjnym Komendy Okręgu Warszawa-miasto.
9 kwietnia 1943 r., został skierowany do pracy w Oddziale IV Komendy Obszaru Lwów na stanowisko zastępcy kwatermistrza. 27 marca 1944 r., przekazano go do dyspozycji Komendanta Okręgu Lwów AK, ppłk Stefana Czerwińskiego, który mianował go Komendantem Inspektoratu Rejonowego Północno-Zachodniego AK (Rawa Ruska), z zadaniem odtworzenia struktur organizacyjnych, rozbitych po serii aresztowań.

Zarządzeniem do „Burzy” z 15 lipca 1944 r., został wyznaczony na dowódcę Zgrupowania „Północ”, składającego się tylko z 4 kompanii 19 pp. AK. Jednak już 1 lipca 1944 r., został zatrzymany przez Niemców i wywieziony na roboty do Rzeszy. Po drodze udało mu się zbiec z transportu. Ukrywał się w Skierniewicach u swej ciotki Jadwigi Kozaneckiej.
2 lutego 1945 r., zgłosił się do RKU Łódź-miasto. 13 maja 1945 r., został wcielony do Wojska Polskiego i do października tego roku pełnił funkcję wykładowcy w Oficerskiej Szkole Artylerii w Chełmie Lubelskim.
28 lipca 1945 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej artylerii. Do 24 lipca 1946 r., był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Artylerii nr 2 w Olsztynie. Następnie do 24 lipca 1949 r., pełnił funkcję starszego wykładowcy w Centrum Wyszkolenia Artylerii i w Wyższej Szkole Oficerskiej Artylerii w Toruniu.

6 października 1951 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej artylerii. Potem był kierownikiem cyklu w Oficerskiej Szkole Artylerii w Olsztynie. Pisywał artykuły do specjalistycznego „Przeglądu Artyleryjskiego”.
Jako były oficer Armii Krajowej, w wyniku negatywnych opinii Informacji Wojskowej z 23 grudnia 1954 r., został przeniesiony do rezerwy. Rozpoczął wtedy pracę w charakterze wykładowcy w Studium Wojskowym na Politechnice Warszawskiej, potem przez dwa lata pracował na Politechnice Łódzkiej i do czasu przejścia na emeryturę w 1965 r., na Politechnice Krakowskiej.

Mieszkał na stałe w Łodzi, gdzie zmarł 12 października 1970 r. Pochowany na cmentarzu przy ul. Ogrodowej. Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1928 r., z Martą z domu Chabrowską (1903-1958), z którą miał dwoje dzieci: Zofię-Marię, zamężną Ostoja (ur. 1932 r.) oraz syna Józefa-Andrzeja (ur. 1935 r.). Drugą żoną była Janina Liczkowska (1902-1987).

Odznaczenia m.in.:

Srebrny Krzyż Zasługi.