Dowódca:
kpt. Zygmunt Karol Peitler-Hordyjewicz "Zyg", "Zygmunt".


I Zgrupowanie/I Batalion Szturmowy "Zygmunta".

Dowódca:
kpt. Zygmunt Karol Peitler-Hordyjewicz "Zyg", "Zygmunt".

1 Kompania.

2 Kompania.

3 Kompania Szturmowa "Felka".

Dowódca:
ppor. art. Feliks Dąbrowski „Felek" „Bohusz".

1 Pluton.
Dowódca:
ppor. Witold Janiszewski „Withal".

4 Kompania.


II Zgrupowanie/II Batalion Szturmowy "Odwet".

Stan z 1 sierpnia 1944 r.:

Dowódca:
ppor. Juliusz Sobolewski "Roman".

Zastępca:
ppor. Romuald Jakubowski „Żegota”.
Adiutant:
kpr. pchor. Jerzy Burski „Aniołek”.
Oficer broni:
- N.N.
Lekarz:
- dr med. Tadeusz Orłowski „Justyn”.

1 Kompania.

Dowódca:
ppor. Juliusz Sobolewski „Roman”.

Pluton.
Dowódca:
ppor. rez. Jerzy Dylion „Sęp”.
Pluton.
Dowódca:
kpr. pchor. Jan Jakubowski „Żeliga”.

2 Kompania.

Dowódca:
ppor. rez. Zbigniew Skrzywanek „Zbyszek”.

Pluton.
Dowódca:
- N.N.
Pluton.
Dowódca:
kpr. pchor. Leonard Peszyński „Leon”.

3 Kompania.

Dowódca:
ppor. N.N. „Zygmunt”.

4 Kompania.

Dowódca:
ppor. Romuald Jakubowski „Żegota”.

Zastępca:
ppor. Bolesław Rutkowski-Kaźmierski „Iran”.
Szef kompanii:
st. wachmistrz N.N. „Jarema”.

Pluton.
Dowódca:
kpr. z cenz. Stefan Lebiedowski „Wróbel”.
Pluton.
Dowódca:
plut. pchor. Marian Szafryn „Kasztan”.
Pluton.
st. sierż. Jan Markuszewski „Makolągwa”, „Makówka”.

Stan organizacyjny z 3 sierpnia 1944 r.:

1 Kompania.

Dowódca:
por. Juliusz Sobolewski „Roman”.

2 Kompania.

Dowódca:
ppor. Zbigniew Skrzywanek „Zbyszek”.

3 Kompania.
Dowódca:
- N.N. „Zygmunt”.

4 Kompania.

Dowódca:
por. Romuald Jakubowski „Żegota”.
Szef kompanii:
st. wachmistrz „Jarema”.

1 Pluton.
Dowódca:
kpr. z cenz. Stefan Lebiedowski „Wróbel”.
2 Pluton.
Dowódca:
plut. Marian Szafryn „Kasztan”.
3 Pluton.
Dowódca:
st. sierż. Jan Markuszewski „Makolągwa”.

Patrol instruktorski.
Dowódca:
- Zofia Romanowicz „Maria”.

1 Szwadron Strzelców Motorowych.

Dowódca:
por. Stanisław Śliwiński „Safo”.
Szef kompanii:
plut. Jan Nowicki „Mały”.

1 Pluton.
Dowódca:
por. Stanisław Śliwiński „Safo”.
2 Pluton.
Dowódca:
por. N.N. „War”.
3 Pluton.
Dowódca:
kpr. pchor. Jan Szulczyński „Mazur”.

Drużyna dywersyjna.
Dowódca:
plut. Tadeusz Majewski „Olczak”.
Drużyna łączności.
kpr. Zdzisław Iwaniuk „Żbik”.

Początki Batalionu sięgają grudnia 1939 r. Wówczas to rozpoczęto formowanie zalążków 2 Kompanii, której dowództwo objął we wrześniu 1940 r., ppor. sap. Juliusz Sobolewski „Roman”.
Trzy lata później kompanię mokotowską przekształcono w Batalion Szturmowy „Odwet”. Proces jego formowania zakończono ostatecznie we wrześniu 1943 roku. Został on przekazany dowództwu 4 Rejonu V Obwodu Mokotów.


Grupa artyleryjska "548", "Granat".

Stan organizacyjny w dniu 1 sierpnia 1944 r.

Dowódcy:
kpt. art. Józef Szyszko "Bachmat".: ?? - 13 sierpnia 1944 r.
kpt. Stefan Aleksander Arnoldt "Janusz".: 14 sierpnia - 3 września 1944 r.
por. Janusz Wierusz-Kowalski "Rok".: 4 - 12 września 1944 r.
por. Adam Jastrzębski "Różan".

Zastępca:
kpt. art. Stefan Aleksander Arnoldt "„Janusz”.

I Grupa Szturmowa.

Dowódca:
por. rez. art. inż. Adam Jastrzębski „Rożan”

II Grupa Szturmowa.

Dowódca:
por. rez. art. Waldemar Olszewski „Waldemar”.
Zastępca:
ppor. art. Jerzy Roman „Jerzy”.

III Grupa Szturmowa.

Dowódca:
kpt. art. Stefan Aleksander Arnoldt „Janusz”.
Zastępca:
por. rez. art. Andrzej Pietraszkiewicz „Adolf”.

Pluton Techniczny.
Dowódca:
por. rez. art. Aleksander Rummel „Alik”.


Stan organizacyjny po 3 sierpnia 1944 r.:

Dowódca:
kpt. art. Józef Szyszko „Bachmat”.
Zastępca:
kpt. art. Stefan Aleksander Arnoldt „Janusz”.

1 Pluton.
Dowódcy:
por. rez. art. inż. Adam Jastrzębski „Rożan”.
ppor. art. Jerzy Roman „Jerzy”.
ppor. rez. art. Jerzy Fabianowski „Tolek”.

2 Pluton.
Dowódcy:
por. rez. art. Andrzej Pietraszkiewicz „Adolf”.: ?? - 14 sierpnia 1944 r.
ppor. rez. Stanisław Wolski „Szrapnel”.: ?? - 2 września 1944 r.
plut. pchor. Zbigniew Wroński „Kret”.
ppor. rez. art. Zbigniew Roguski „Tłomacki”.: ?? - 26 września 1944 r.

3 Pluton.
Dowódca:
por. sł. st. art. Jan Wierusz-Kowalski „Rok”.

4 Pluton.
Dowódca:
ppor. rez. art. Włodzimierz Połulich „Włodek”.

5 Pluton.
Dowódca:
ppor. rez. art. Władysław Nowiński „Waldemar II”.

6 Pluton.
Dowódca:
ppor. rez. art. Stanisław Eugeniusz Kietliński „Hel”.

Pluton techniczny.
Dowódca:
por. rez. art. Aleksander Rummel „Alik”.


Stan organizacyjny w dniu 4 września 1944 r.:

Oddziały Dywersji Bojowej.

Dowódcy:
por. rez. art. Waldemar Olszewski „Waldemar”.
ppor. art. Jerzy Roman „Jerzy”.

I Oddział Dywersji Bojowej.
Dowódca:
plut. pchor. Zbigniew Wroński „Kret”.

II Oddział Dywersji Bojowej.
Dowódca:
kpr. pchor. Jan Krok-Paszkowski „Gozdawa”.

Sanitariat.
Kierownik:
- dr med. Alfred Piotrowski „Lulek”.

Początki Grupy Artyleryjskiej sięgają nocy sylwestrowej 1939 roku. Wówczas to grupa oficerów artylerii zorganizowała ucieczkę mjr. art. Kazimierza Falewicza ze Szpitala Maltańskiego, mieszczącego się przy ul. Senatorskiej 38/40 w Warszawie.
Wkrótce po udanej ewakuacji mjr. Falewicz wraz z grupą, która zorganizowała ucieczkę nawiązał kontakt z dowództwem Związku Walki Zbrojnej.
Już na początku marca 1940 r., struktura utworzona przez mjr Falewicza otrzymała nazwę „Grupa Artyleryjska «Granat»”. W skład nowego oddziału weszło siedem baterii.

Z biegiem czasu zdołano zorganizować magazyny uzbrojenia, warsztat rusznikarski oraz lokale kontaktowe. W ramach szkolenia prowadzono zajęcia ze sprzętem artyleryjskim, w zakresie taktyki piechoty wraz z ćwiczeniami praktycznymi, urządzonymi w lasach położonych na wschód od otwockiej linii kolejowej.
Między wrześniem 1940 a majem 1943 r., zdołano zorganizować dwa turnusy szkół podchorążych. W wyniku ich ukończenia 52 żołnierzy otrzymało stopień bombardiera.

W lutym 1942 r., Komenda Główna AK nadała jednostce nazwę „10 Kadrowy Pułk Artylerii Armii Krajowej” oraz kryptonim liczbowy „548”.
W okresie od maja do lipca 1943 r., kadra Grupy została w dużym stopniu rozbita przez falę aresztowań. Wielu jej członków opuściło Warszawę, niektórzy przyłączyli się do partyzantki. Pod koniec tego roku pułk został przeorganizowany, aby przystosować jego strukturę do zadań powstańczych.

Na początku 1944 r., pułk liczył 432 żołnierzy, w tym 38 oficerów. W jego skład wchodziło 7 plutonów szturmowych. W drugiej połowie lipca 1944 r., dokonano relokacji plutonów (co było związane z przeniesieniem Komendy Głównej AK).
Do godziny „W” nie zdołano zakończyć procesu relokacyjnego, nie udało się bowiem powiadomić o zmianie sytuacji punktów koncentracji zaplecza sanitarnego i kwatermistrzowskiego oraz nie zapewniono transportu broni i amunicji.