Klasa: kuter pościgowy
Stocznia: Państwowe Zakłady Inżynieryjne, Modlin, 1931/1932 r.
Wcielenie do służby: 1932 r.
Wyporność: 28 ton
Wymiary w m: 21,2 x 3,6 x 1,35
Uzbrojenie: 2 ckm 7,92 mm Maxim wz. 08
Załoga: 10 marynarzy
Napęd:
     1 silniki na benzol Maybach o mocy 550 KM
     1 silnik wysokoprężny Maybach o mocy 175 KM
     3 śruby napędowe
     1 ster
Prędkość maksymalna: 24,3 węzła maksymalna, 11 węzłów marszowa
Zasięg: 264 Mm przy 11 węzłach, 145 Mm przy 24 węzłach

Jednostka zbudowana według projektu inż. Aleksandra Potyrały z biura projektowego Stoczni Modlińskiej. Dla zmniejszenia masy konstrukcji użyto wielu elementów wykonanych z duralu zamiast stali.
Siłownia składała się z wysokoprężnego silnika marszowego napędzającego przez przekładnię środkową, nastawną śrubę napędową oraz dwóch benzolowych silników prędkości maksymalnej napędzających bezpośrednio dwie śruby napędowe (z możliwością rozsprzęglenia przy prędkości marszowej).
W 1933 roku z powodu korozji trzeba było wymienić elementy poszycia wykonane z duralu na odpowiedniki stalowe. W skład wyposażenia okrętu wchodziła łódź inspekcyjna z silnikiem o mocy 12 KM oraz radiostacja o zasięgu 200 km korzystająca z anteny rozpiętej między masztem i drzewcem bandery.
W sierpniu 1939 roku jednostki Straży Granicznej zostały zmobilizowane przez Polską Marynarkę Wojenną.