| Kaliber: | 37 mm |
| Amunicja: | 37x250R |
| Masa: | 73 kg |
| Długość lufy: | z nasadą zamkową 1665 mm |
| (w tym przewód lufy 1567 mm) | |
| Szybkostrzelność: | 10-12 strz./min |
Historia konstrukcji:
Armata czołgowa B-3 (później otrzymała oznaczenie fabryczne 5-K) została opracowana w radzieckiej Fabryce Nr 8 im. Kalinina na bazie balistyki 37 mm armaty przeciwpancernej wz. 1930 (1-K).
Była montowana w czołgach lekkich T-26 wz. 1932 oraz w czołgach szybkich BT-2. Na 1 listopada 1936 roku w służbie znajdowało się 187 armat w wersji bojowej oraz 36 szkolnych.
Opis konstrukcji:
Lufa monoblokowa, bruzdowana, bez hamulca wylotowego. Zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik i sprężynowy powrotnik umieszczone pod lufą.
Amunicja:
Przeciwpancerna Б-160
| Masa pocisku: | 0,66 kg |
| Masa materiału wybuchowego: | 9 g |
| Prędkość wylotowa: | 820 m/s |
| Donośność: | 5600 m |
Pocisk B-160 typu APHE miał korpus wykonany z wysokogatunkowej stali, który w części tylnej zawierał niewielki ładunek wybuchowy pobudzany bezwładnościowym zapalnikiem dennym.
Odłamkowa О-160
| Masa pocisku: | 0,645 kg |
| Masa materiału wybuchowego: | 22 g |
| Prędkość wylotowa: | 825 m/s |
| Donośność: | 5750 m |
Pocisk odłamkowy O-160 typu HE miał prefabrykowany korpus dla zwiększenia fragmentacji na odłamki, który był rozrywany niewielkim ładunkiem wybuchowym, do którego pobudzenia stosowano uderzeniowy zapalnik głowicowy.
Kartacz Щ-160
Pocisk Szcz-160 występował w dwóch wersjach – o masie 0,928 kg z 30 ołowianymi lotkami oraz o masie 0,950 kg z 50 ołowianymi lotkami. Po opuszczeniu lufy cienkościenny korpus pocisku był rozrywany działaniem siły odśrodkowej.
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej”, wyd. WIS, 1993
Internet:
www.rzeszow.mm.pl/~jowitek/
