Ambulans sanitarny Voiture sanitaire lourde Renault AGC 3

Historia konstrukcji:
Ambulans sanitarny Renault AGC 3 został opracowany we francuskich zakładach Sociétè Anonyme de Usines Renault w Billancourt pod Paryżem.

Produkowany seryjnie od 1937 roku. W 1940 roku na stanie sił zbrojnych Francji znajdowały się pojazdy w dwóch wersjach:

– 2.853 egzemplarze sanitarek dla wojsk lądowych,

– 230 egzemplarzy sanitarek dla sił powietrznych.

Dane techniczne:

Masa:
Ładowność:
Wymiary:
Rozstaw osi:
Rozstaw kół:
Układ napędowy:
Jednostka napędowa:
 
 
Skrzynia przekładniowa:
Prędkość maksymalna:
2.650 kg
? kg
5.720 x 1.980 x 2.470 mm
3.350 mm
przód 1.510 mm / tył 1.520 mm
4×2
silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą,
zapłon iskrowy, pojemność 2.384 cm3,
typu 603 o mocy 45 KM przy 2.500 obr./min
4 biegi do przodu plus wsteczny
na drodze 67 km/h

Opis konstrukcji:
Zastosowano dwuosobową zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Nadwozie typu furgon jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.

Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 85 mm, skok tłoka 105 mm. Stosowano gaźnik typu Solex. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazuje napęd na koła tylnej osi (na tylnej osi koła zdwojone). Hydrauliczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne.

Źródła:

Francois Vauvillier, Jean-Michel Touraine „L’automobile sous l’uniforme 1939-40”, wyd. Massin, 1992 r.