Armata polowa Stuk van 7 veld

Historia konstrukcji:
Armata polowa 7 veld była używana przez siły zbrojne Holandii.

Została opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp A.G. w Essen (oznaczenie producenta Model 1903 FG).

Holandia zamówiła 204 działa tego typu 9 stycznia 1904 roku wraz z przodkami i jaszczami. Dodatkowo ponad 100 egzemplarzy wyprodukował holenderski arsenał Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu.

Część z nich zmodyfikowano w 1926 roku w holenderskich zakładach HIH Siderius (Hollandsche Industrie en Handelmaatschappij) w Hadze, dostosowując je do trakcji motorowej za ciągnikiem Fordson F (stare egzemplarze oznaczono OM 04 a nowe NM 10). Zmodyfikowane przez HIH armaty oznaczano także 7 veld aangepast model (7 veld AM). Były lżejsze, miały zwiększony kąt podniesienia lufy i stosowały silniejszą amunicję.

Po mobilizacji armii w 1940 roku działa tego typu stanowiły uzbrojenie 75 baterii wyposażonych w 300 dział (284 artyleria polowa i 16 artyleria konna).

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Masa lufy:
Długość lufy:
 
Wysokość linii ognia:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
75 mm
75x277R
na stanowisku 1.299 kg,
w transporcie 2.040 kg (z przodkiem)
z zamkiem 350 kg
z zamkiem 2.250,8 mm
(część gwintowana 1.745,7 mm)
1.160 mm
od -8° do +40°

6-8 strz./min

Opis konstrukcji:
Lufa stalowa gwintowana o 28 zwojach. Zastosowano zamek klinowy o ruchu poziomym. Przyrządy celownicze i mechanizmy naprowadzania znajdowały się po lewej stronie lufy. Działo zaopatrzone w tarczę ochronną. Jednoogonowe łoże zakończone lemieszem. Prędkość holowania sześciokonnym zaprzęgiem po drogach twardych 8 km/h. Obsługa działa obejmuje 7 osób.

Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną. Przodek mieści 40 nabojów, natomiast jaszcz amunicyjny 64 naboje. Stosowano łuski mosiężne wypełnione prochem bezdymnym RB vlamvrij pijpen 206×6/5 i inicjowane spłonką No. 2.

Odłamkowo-burząca Brisantgranaatpatroon van 7 veld

Masa pocisku:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
6,5 kg
520 m/s
10.600 m

Naboje zespolone zaopatrzone w głowicowy zapalnik uderzeniowy Schokbuis No. 13 lub Schokbuis No. 28.

Odłamkowa-szrapnel Brisantgranaatkartetspatroon  van 7 veld

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Donośność:
509 mm
266 mm
92 g TNT
5.600 m

Naboje zespolone zaopatrzone w głowicowy zapalnik podwójnego działania (czasowy lub uderzeniowy) Tijdschokbuis No. 12 (nastawy od 0 do 5.600 m z podziałką 50 m). W górnej części pocisku znajdowała się część burząca, natomiast w części dolnej znajdowały się ołowiane lotki rozrzucane ładunkiem 70 g czarnego prochu. Przed strzałem można było wybrać sposób działania pocisku – jako odłamkowy z zapalnikiem czysto uderzeniowym lub szrapnel inicjowany nastawą czasową zapalnika.

Szrapnel Granaatkartetspatroon van 7 veld

Długość naboju:
Długość pocisku:
Donośność:
509 mm
267 mm
5.600 m

Naboje zespolone zaopatrzone w głowicowy zapalnik podwójnego działania (czasowy lub uderzeniowy) Tijdschokbuis No. 5 (nastawy od 0 do 5.600 m z podziałką 50 m, inicjowany ok. 150 metrów przed celem). Skorupa pocisku była wypełniona ołowianymi lotkami rozrzucanymi za pomocą niewielkiego ładunku wybuchowego umieszczonego w części dennej, który rozrywał także przednią część skorupy pocisku i wyrzucał lotki stożkowo do przodu.

W niemieckim katalogu zagranicznego uzbrojenia broń otrzymała oznaczenia w zależności od wersji – 7,5 cm F.K. 241 (h) dla dział oryginalnych, 7,5 cm F.K. 242 (h) zmodernizowane działa OM 04, natomiast 7,5 cm F.K. 243 (h) ostateczna wersja NM 10.

Źródła:

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Chris Chant „Artillery”, wyd. Amber Books, 2005 r.

Internet:

http://www.grebbeberg.nl/

http://www.waroverholland.nl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *