Historia konstrukcji:
Ciągnik artyleryjski „Matador” został opracowany w 1938 roku w brytyjskich zakładach Associated Equipment Company (w skrócie AEC) z Southall, hrabstwo Middlesex. Pojazd otrzymał kodowe oznaczenie producenta O853.
Pierwsze zamówienie armii brytyjskiej na 200 pojazdów zostało złożone w 1938 roku, z prezentacją prototypu 9 stycznia 1939 roku. Dla celów wojskowych zastosowano układ napędowy 4×4, mocny silnik wysokoprężny (oznaczenie O w wojskowym modelu O853 oznacza Oil, czyli zastosowanie silnika wysokoprężnego), terenowy reduktor, niskociśnieniowe ogumienie i napędzaną od silnika pojazdu wyciągarkę.
Do listopada 1945 roku wyprodukowano 9.620 egzemplarzy: 8.612 dla armii oraz 417 dla RAF plus podwozia dla innych pojazdów.
Ciągnik klasyfikowany jako Medium Artillery Tractor (w skrócie MAT) był stosowany głównie do holowania armat polowych B.L. 5,5-in, armat przeciwlotniczych Q.F. 3.7-in AA oraz przyczep z wyposażeniem radarowym.
Na bazie podwozia tego pojazdu powstał opancerzony samochód dowodzenia AEC Armoured Command Vehicle „Dorchester” oraz działo samobieżne (tzw. portee) AEC Mk. I Gun Carrier „Deacon” uzbrojone w armatę 6-pdr.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zasięg: |
własna 7.132 kg (15.850 funtów) 6.324 x 2.387 x 3.098 mm, prześwit 310 mm 3.848 mm przód 1.908 mm / tył 1.798 mm 4×4 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, zapłon samoczynny, pojemność 7.581 cm3, typu A173 o mocy 95 hp przy 1.780 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 58 km/h 182 litry na drodze 580 km |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie COE (Cab Over Engine – kabina nad silnikiem). Za kabiną znajdowała się skrzynia ładunkowa osłaniana brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie kół na sztywnych mostach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V dla obwodu oświetleniowego oraz 24 V dla rozrusznika (firmy C.A.V lub Simms), prądnica o mocy 480 W, łączna pojemność akumulatorów 150 Ah (4 x 6 V).
Z przodu pojazdu montowano napędzaną silnikiem wyciągarkę typu Turner o sile uciągu 7 ton, z liną o średnicy 5/8 cala i długości 250 stóp (76,25 metra), która była zabudowana w ramie za silnikiem, natomiast z tyłu ramy znajdowało się wyjście liny z poziomymi rolkami prowadzącymi.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 105 mm, skok tłoka 146 mm, stopień sprężania 16:1. Zastosowano bezpośredni wtrysk paliwa do cylindrów. Kadłub i głowica wykonane z żeliwa, natomiast tłoki z aluminium (masa silnika z osprzętem wynosiła 711 kg). Sprzęgło suche jednotarczowe. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazywał napęd na wszystkie koła. Pneumatyczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, mechaniczny hamulec pomocniczy działa na tylne koła. Stosowano początkowo niskociśnieniowe opony rozmiaru 13.50-20”, a następnie rozmiaru 14.00-20”.
