Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy Vickers opracował amerykański konstruktor Hiram Maxim. Założona przez niego firma została wykupiona przez brytyjski koncern Vickers, a przekonstruowana broń została przyjęta na uzbrojenie brytyjskiej armii 26 listopada 1912 roku pod oznaczeniem Gun, Machine, Vickers .303 inch Mark I.
Po uzyskaniu niezależności przyjęty na uzbrojenie sił zbrojnych Iraku. Poza przejętymi karabinami dodatkowo zakupiono u brytyjskiego producenta 230 egzemplarzy – nosiły one numery seryjne od IK1 do IK230.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa broni: Masa lufy: Masa podstawy: Długość broni: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,7 mm 7,7x56R (.303 Enfield) bez wody 15 kg, z wodą 18,2 kg 1,7 kg 23,1 kg 1.092 mm 721 mm taśma na 250 naboi 450-550 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Lufa stalowa, zaopatrzona w 5 bruzd, chłodzona wodą (chłodnica mieści 4,3 litra wody). Para wodna jest odprowadzana wężykiem i zbiera się w wodniku.
Do prowadzenia precyzyjnego ognia (w tym pośredniego) z podstawy trójnożnej Mounting, Tripod, .303-in. M.G., Mk. IVB na broni montowano celownik Dial Sight, M.G. Standardowy celownik w pozycji złożonej pozwala na prowadzeni ognia na dystansie 400 jardów, a po rozłożeniu skala obejmuje zakres do 2.900 jardów.
Amunicja:
Zwykła Cartridge, S.A., Ball, .303 inch Mk. VII
| Masa pocisku: Ładunek miotający: Prędkość wylotowa: |
11,28 g 2,4 g kordytu MDT 5-2 744 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z dwuczęściowym rdzeniem – w czubku na jednej trzeciej długości pocisku jest część aluminiowa, natomiast poniżej z wypełnieniem ołowianym z dodatkiem 2% antymonu.
