Historia konstrukcji:
Działo kolejowe TM-8 zostało zaprojektowane w rosyjskim biurze projektowym CKB-19. Wykorzystano 203 mm armatę morską, produkowaną w Zakładach Obuchowskich w Leningradzie (przy współpracy brytyjskiej firmy Vickers-Armstrong) dla ciężkich okrętów cesarskiej Rosji, którą posadowiono na platformie kolejowej. Fabryka Nr 198 im. Marti w Nikołajewie wyprodukowała 2 egzemplarze.
Zastosowanie:
Oba działa z baterii Nr 10 stacjonowały na Dalekim Wschodzie w okolicach Władywostoku, głównej bazy Floty Oceanu Spokojnego.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Wymiary: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
203,2 mm całkowita ok. 100.000 kg lufy 14.400 kg ok. 22.000 x ? x ? mm 9.959 mm (w tym część gwintowana 8.167 mm) od 0° do +35° 240° 2-4 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana, zaopatrzona w 48 prawoskrętnych zwojów. Objętość komory nabojowej 67,8 dm3. Żywotność lufy wynosiła ok. 400 wystrzałów.
Prędkość przemieszczania składu kolejowego do 50 km/h. Platforma kolejowa opierała się na dwóch czteroosiowych wózkach jezdnych. Zastosowane łoże umożliwiało dość duże kąty wychylenia lufy na boki więc do stabilizacji działa na stanowisku bojowym rozkładano dodatkowe podpory. Obsługa działa liczyła około 40 żołnierzy.
Amunicja:
Półprzeciwpancerna Полубронебойный снаряд образца 1913 года
| Długość pocisku: Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
965 mm 139,2 kg 15 kg 39 kg 792,5 m/s 21.030 m |
Pocisk morski wz. 1913 typu AP-HE, zaopatrzony w zapalnik denny.
Burząca Фугасный снаряд образца 1907 года
| Długość pocisku: Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
791 mm 112,2 kg 14,1 kg 39 kg 807,7 m/s 17.920 m |
Pocisk morski wz. 1907 typu HE, zaopatrzony w zapalnik denny.
Czy przypadkiem do budowy tego działa nie wykorzystano łoża kolejowego od armaty morskaiej 254 mm L/45 Model 1891 z czasów PWS?