Samolot myśliwski Ловац Хокер Фјури („Fury”)

Historia konstrukcji:

Samolot myśliwski „Fury” zaprojektował Sydney Camm pracujący w brytyjskich zakładach Hawker Aircraft Ltd. Prototyp samolotu został oblatany 25 marca 1931 roku.

Na potrzeby swoich sił powietrznych Jugosławia kupiła w 1932 roku 5 samolotów, które były identyczne z angielską wersja Mk I. Dodatkowo zakupiono jeden egzemplarz zaopatrzony we francuski silnik Hispano-Suiza, który został potem zamieniony na standardowy Rolls-Royce „Kestrel” XVI. W 1934 roku kupiono następne 4 samoloty różniące się od wcześniejszych szeregiem detali – podwozie typu Dowty, powiększony statecznik pionowy, inne okapotowanie i wloty powietrza do silnika, odmienny celownik i wzmocnione uzbrojenie.

Na podstawie umowy licencyjnej w jugosłowiańskich zakładach Ikarus A.D. w Zemun koło Belgradu wyprodukowano 24 samoloty, natomiast w zakładach Zmaj A.D. w Zemun koło Belgradu wyprodukowano kolejne 16 samolotów.

Zastosowanie:

W momencie niemieckiego ataku w kwietniu 1941 roku w jednostkach pierwszej linii znajdowało się 30 samolotów.

Dane techniczne:

Załoga:
Masa własna:
Masa startowa:
Rozpiętość:
Długość:
Wysokość:
Powierzchnia nośna:
Jednostka napędowa:
 
 
Prędkość maksymalna:
Wznoszenie:
Pułap:
Zasięg:
Uzbrojenie:
1 osoba
1.190 kg
1.520 kg
9,15 m
8,1 m
3,1 m
23,4 m2
1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym,
chłodzony cieczą,
typu Rolls-Royce „Kestrel” XVI o mocy 545 KM
330 km/h
12 m/s
8.500 m
600 km
2 lub 4 km Vickers kal. 7,9 mm,
100 kg bomb

Opis konstrukcji:

Jednosilnikowy samolot myśliwski zbudowany w układzie zastrzałowego dwupłata ze stałym podwoziem i odkrytą kabiną pilota. Kratownicowy kadłub i skrzydła o konstrukcji metalowej krytej płótnem. W pierwszym okresie eksploatacji samoloty były zaopatrzone w owiewki na kołach. Dwa stałe karabiny maszynowe były zabudowane w kadłubie nad silnikiem, a ich spusty były zsynchronizowane z obrotami śmigła. Samoloty drugiej serii zostały zaopatrzone w dwa dodatkowe karabiny maszynowe umieszczone pod dolnym płatem i strzelające poza kręgiem śmigła. Montowano wówczas pod skrzydłami wyrzutniki dla 4 bomb po 25 kg.

Źródła:

Златомир Грујиђ „Авијација Србје и Југославије 1901-1994”, wyd. Војна книга, 1997

Wiesław Bączkowski, Krzysztof Chołoniewski „Samoloty nad Półwyspem Bałkańskim 1940-1941”, wyd. WKŁ, 1990

Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998

Internet:

http://www.aeroflight.co.uk/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *