Historia konstrukcji:
Lotniczy karabin maszynowy Browning .50 M2 był używany przez siły zbrojne USA.
Zaprojektował go John Moses Browning. Produkowany seryjnie w amerykańskich zakładach Colt’s Patent Fire Arms Manufacturing Co. w Hartford, stan Connecticut. Po wybuchu wojny włączono do produkcji kolejne przedsiębiorstwa:
– High Standard Manufacturing Company w New Haven, stan Connecticut,
– AC Spark Plug Division of General Motors Corporation w Flint, stan Michigan,
– Brown-Lipe Chappin Division of General Motors Corporation w Syracuse, stan New York,
– Buffalo Arms Corporation w Buffalo, stan New York,
– Frigidaire Division of General Motors Corporation w Dayton, stan Ohio,
– Guide Lamp Division of General Motors Corporation w Syracuse, stan New York,
– Kelsey-Hayes Wheel Company w Plymouth, stan Michigan,
– Saginaw Divisions of General Motors Corporation,
– Savage Arms Corporation w Westfield, stan Massachusetts,
– Springfield Armory w Springfield, stan Massachusetts,
– Rock Island Arsenal w Rock Island, stan Illinois,
Model rozwojowy T36 został opracowany w zakładach High Standard Manufacturing Company. Zestandaryzowany w 1944 roku jako M2A1 z zamówieniem na 31.336 egzemplarzy. Niestety nie spełniał on oczekiwań i po wyprodukowaniu ok. 8.000 egzemplarzy cały projekt zamknięto w czerwcu 1945 roku na korzyść lotniczego karabinu maszynowego Browning .50 AN-M3.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Wymiary: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
12,7 mm 12,7×99 27,7 kg 1.435 x 149 x 98 mm 914 mm 750-850 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie zamka pojedynczym wahliwym ryglem, poruszającym się w suwadle prostopadle do osi przewodu lufy. Monolityczna lufa stalowa gwintowana o 8 prawoskrętnych zwojach, chłodzona powietrzem i na całej długości osłonięta płaszczem zaopatrzonym w liczne otwory dla poprawienia chłodzenia. Zasilanie broni z taśmy metalowej rozsypnej z lewej lub prawej strony komory zamkowej. Na stanowiskach stałych i wieżowych spust z użyciem solenoidu, natomiast w stanowiskach ruchomych operowanych przez strzelca spust mechaniczny.
Dla sprawnego załadunku naboi do taśmy stosowano maszynkę Machine, Linking, Caliber .50, ammunition, M7.
Amunicja:
Zwykła Cartridge, Ball, Caliber .50, M2
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
138 mm 58 mm 115 g 45 g 15 g 867 m/s 6.949 m (7.600 jardów) |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Przeciwpancerna Cartridge, Armor Piercing, Caliber .50, M2
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
138 mm 58 mm 116 g 46 g 15 g 867 m/s 6.949 m (7.600 jardów) |
Pocisk pełnopłaszczowy z rdzeniem stalowym.
Zapalająca Cartridge, Incendiary, Caliber .50, M1
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
138 mm 58 mm 110 g 40g 15 g 944 m/s 6.949 m (7.600 jardów) |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem i materiałem zapalającym.
Zwykła ze smugaczem Cartridge, Tracer, Caliber .50, M1
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
138 mm 60 mm 114 g 44 g 15 g 880 m/s 6.675 m (7.300 jardów) |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem, w którego dennej części umieszczono smugacz widoczny na dystansie 1.463 m (1.600 jardów).
