Historia konstrukcji:
Moździerz 10 cm Nb.W. 40 został opracowany w 1940 roku w niemieckich zakładach Rheinmetall-Borsig AG w Düsseldorfie. Zaprojektowany dla zastąpienia moździerza 10 cm Nb.W. 35. Zastosowano bardzo skomplikowaną, a w rezultacie ciężką konstrukcję z oporopowrotnikami. Poza dużym zasięgiem nie miał on praktycznie żadnych zalet i po opracowaniu modelu o kalibrze 120 mm zaprzestano jego dalszej produkcji. Wyprodukowano 317 egzemplarzy. Cena jednostkowa wynosiła 14.000 RM.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
105 mm na stanowisku 790 kg, w transporcie 892 kg 1.858 mm (przewód lufy 1.720 mm) od +45° do +84° 14° 8 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa gwintowana z odtylcowym zamkiem. Oporopowrotnik sprężynowo-pneumatyczny. Dwukołowe podwozie zintegrowane z łożem dolnym. Zawieszenie kół umożliwiało holowanie moździerza za lekkim samochodem terenowym.
Amunicja:
Odłamkowo-burząca 10 cm Wurfgranate 40
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
8,65 kg 1,70 kg TNT do 310 m/s do 6.350 m |
Pocisk zaopatrzony w pierścienie wiodące współpracujące z polami lufy. Pocisk stabilizowany w locie za pomocą 12 stateczników. Do wystrzeliwania pocisków używano krótkich łusek (część denna łuski od haubicy 10,5 cm le.F.H. 18) mieszczących składany ładunek miotający dobierany przed strzałem.
