Historia konstrukcji:
Motocykl opracowany w 1940 roku we włoskich zakładach Società Anonima Moto Guzzi w Genui. W latach 1940-1943 wyprodukowano 1762 egzemplarze z czego włoskim siłom zbrojnym dostarczono 669 egzemplarzy.
Na bazie tego pojazdu zbudowano wyspecjalizowany transporter karabinu maszynowego Motocarro portamitraglia Moto Guzzi „Trialce”. Z tyłu pojazdu umieszczono stanowisko ciężkiego karabinu maszynowego Breda 37 osłonięte pancerną tarczą.
Dane techniczne:
| Masa: Rozstaw osi: Prześwit: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna 325 kg 1.880 mm 211 mm silnik 1-cyl. chłodzony powietrzem, pojemność 498 cm3, o mocy 13,2 KM przy 4.000 obr./min 4 biegi, terenowy reduktor na drodze 65 km/h 13,5 l ok. 6 litrów / 100 km |
Opis konstrukcji:
Rama rurowa, stalowa. Przednia cześć pojazdu to koło z widelcem trapezowym, silnik ze skrzynią biegów z wyprowadzeniem napędu na tylny most typu samochodowego. Zawieszenie tylnego mostu na resorach półeliptycznych. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.
Czterosuwowy silnik z mieszanym układem górno-dolnozaworowym (ssący – dolny, wydechowy – górny). Cylinder umieszczony poziomo. Koło zamachowe umieszczone na zewnątrz kadłuba silnika. Średnica cylindra 88 mm, skok tłoka 82 mm, stopień sprężania 4,7:1. Gaźnik typu Dell’Orto MC 26 F. Skrzynia biegów sterowana nożnie, napęd na tylne koło był przekazywany za pomocą łańcucha. Hamulce mechaniczne. Stosowano opony rozmiaru 3.50-19”.
