Historia konstrukcji:
Reflektor przeciwlotniczy Flak-S.W. 300 cm 44 był używany przez siły zbrojne Niemiec.

Został opracowany w niemieckich zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft A.G. (w skrócie używanym jako marka AEG) Gerätebau Oberspree w Berlin-Oberschöneweide.

Model rozwojowy reflektora przeciwlotniczego zaprezentowany w 1944 roku.

Opis konstrukcji:
Światłość lampy łukowej (pobiera prąd o natężeniu 1200 A pod napięciem 100 V) opartej na elektrodach wykonanych z węgla Becka (Beck-Kohlen – węgiel drzewny z dodatkiem pierwiastków ziem rzadkich jak itr i fluorek ceru) wynosi ok. 9,967 miliardów świec Hefnera (HK – Hefner Kerze) co odpowiada ok. 9 miliardów kandeli.

Katoda ma postać prostopadłościanu o przekroju prostokąta o bokach 20×30 mm i w miarę spalania jest automatycznie przesuwana tak, aby roboczy odstęp między elektrodami mieścił się w przedziale między 35 a 50 mm.

Lustro pokryte posrebrzanym szkłem o średnicy 300 cm jest zaopatrzone w przesłonę żaluzjową, a dodatkowo na czas transportu przykrywane metalową pokrywą.

Przy dobrej przejrzystości powietrza reflektor pozwala śledzić cel odległy maksymalnie o 20.000 m.