Historia konstrukcji:
Radar kontroli obszaru LRAW został opracowany w Nowej Zelandii. Jego nazwa pochodzi od Long Range Air Warning. Prace projektowe podjęto pod koniec 1942 roku w nowozelandzkim instytucie naukowym Radio Development Laboratory (RDL), wyspecjalizowanym w technologii radarowej wydziale Department of Scentific and Industrial Research (DSIR).
Wyprodukowano 6 egzemplarzy seryjnych na potrzeby wojsk amerykańskich walczących na Pacyfiku. Pierwszy wysłano w grudniu 1943 roku i został on użyty na Nissan Islands w lutym 1944 roku. Kolejne zestawy trafiły na Emirau Insland, Peleliu oraz Ulithi.
Dane techniczne:
| Częstotliwość: Długość fali: Moc impulsu: Zasięg: |
97 MHz 3 m 150-200 kW do 200 mil |
Opis konstrukcji:
Na dachu kabiny operatorów była zainstalowana podwójna antena dipolowa typu Yagi (pojedynczy samolot był wykrywany z odległości 90 mil, grupa samolotów z odległości 125 mil), natomiast na przyczepie duża antena materacowa (pojedynczy samolot był wykrywany z odległości 100 mil, grupa samolotów z odległości 180 mil).
W nadajniku jako lampy zastosowano triody typu GEC NT99. Dla zobrazowania sytuacji zastosowano jeden wyświetlacz kineskopowy typu A oraz jeden wyświetlacz panoramiczny typu PPI.
