| Masa: | własna 2940 kg |
| Ładowność: | 1500 kg |
| Rozstaw osi: | 3632 mm |
| Układ napędowy: | 4×2 |
| Jednostka napędowa: | silnik 8-cyl. w układzie widlastym, zapłon iskrowy, |
| chłodzony cieczą, pojemność 3622 cm3, | |
| typu Ford 221 o mocy 85 KM przy 3800 obr./min | |
| Skrzynia przekładniowa: | 4 biegi do przodu plus wsteczny |
| Prędkość maksymalna: | na drodze 60 km/h |
Historia konstrukcji:
Samochód ciężarowy opracowany w brytyjskich zakładach Ford Motor Company Ltd. w Dagenham (filia amerykańskiego koncernu Ford Motor Company w Detroit). W latach 1939-1944 wyprodukowano około 18 tysięcy egzemplarzy.
Na bazie konstrukcji modelu WOT1 w układzie 6×4.
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną znajdowała się skrzynia ładunkowa osłaniana brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie było umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie na sztywnych mostach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 77,79 mm, skok tłoka 95 mm, stopień sprężania 6,15:1. Sprzęgło suche jednotarczowe. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazywał napęd na koła tylnej osi.
Źródła:
David Fletcher „British military transport 1829-1956”, wyd. The Tank Muzeum, 1998
David E. Jane „British military transport”, wyd. Almark Publishing Co. Ltd., 1978
