Wodnosamolot rozpoznawczy Fokker C.XI W (C.11W)

Historia konstrukcji:

Wodnosamolot rozpoznawczy opracowany w holenderskich zakładach N.V. Nederlandsche Vliegtuigenfabriek (Fokker) w Amsterdamie. Prototyp został oblatany 20 lipca 1935 roku (cywilna rejestracja PH-ALC).

Holandia zamówiła 13 samolotów seryjnych dla lotnictwa marynarki Marineluchtvaartdienst (MLD). Pierwszą maszynę operacyjną otrzymał holenderski krążownik „De Ruyter”, który był zaopatrzony w katapultę.

Dane techniczne:

Załoga:
Masa własna:
Masa startowa:
Rozpiętość:
Długość:
Wysokość:
Powierzchnia nośna:
Jednostka napędowa:
 
 
Prędkość maksymalna:
Pułap:
Zasięg:
Uzbrojenie:
2 osoby
1.720 kg
2.550 kg
13,00 m
10,45 m
4,5 m
40,00 m2
1 silnik 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy,
chłodzony powietrzem,
typu Bristol „Pegasus” III o mocy 750 KM
280 km/h
6.400 m
730 km
2 km FN-Browning M.36 No. 3 kal. 7,9 mm

Opis konstrukcji:

Jednosilnikowy pokładowy wodnosamolot rozpoznawczy konstrukcji mieszanej zbudowany w układzie dwupłata. Dwumiejscowa załoga zajmowała miejsca w odkrytych kabinach.

Podwozie samolotu składało się z dwóch stałych pływaków jednoredanowych wykonanych z duralu, wspartych wspornikami z rur stalowych.

Uzbrojenie strzeleckie stanowił 1 stały karabin maszynowy FN-Browning kalibru 7,9 mm oraz 1 ruchomy karabin maszynowy FN-Browning kalibru 7,9 mm obsługiwany przez obserwatora.

Źródła:

Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998

Internet:

http://www.dutch-aviation.nl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *