Historia konstrukcji:
Wodnosamolot rozpoznawczy opracowany w holenderskich zakładach N.V. Nederlandsche Vliegtuigenfabriek (Fokker) w Amsterdamie. Prototyp został oblatany 20 lipca 1935 roku (cywilna rejestracja PH-ALC).
Holandia zamówiła 13 samolotów seryjnych dla lotnictwa marynarki Marineluchtvaartdienst (MLD). Pierwszą maszynę operacyjną otrzymał holenderski krążownik „De Ruyter”, który był zaopatrzony w katapultę.
Dane techniczne:
Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby 1.720 kg 2.550 kg 13,00 m 10,45 m 4,5 m 40,00 m2 1 silnik 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Bristol „Pegasus” III o mocy 750 KM 280 km/h 6.400 m 730 km 2 km FN-Browning M.36 No. 3 kal. 7,9 mm |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy pokładowy wodnosamolot rozpoznawczy konstrukcji mieszanej zbudowany w układzie dwupłata. Dwumiejscowa załoga zajmowała miejsca w odkrytych kabinach.
Podwozie samolotu składało się z dwóch stałych pływaków jednoredanowych wykonanych z duralu, wspartych wspornikami z rur stalowych.
Uzbrojenie strzeleckie stanowił 1 stały karabin maszynowy FN-Browning kalibru 7,9 mm oraz 1 ruchomy karabin maszynowy FN-Browning kalibru 7,9 mm obsługiwany przez obserwatora.