Historia konstrukcji:
Transporter czołgów DI6.53 C został opracowany w 1939 roku we francuskich zakładach Société Anonyme des Camions Bernard w Arcueil.
W 1935 roku wystosowano zapotrzebowanie na nowy transporter czołgów wprowadzonych na uzbrojenie francuskich sił zbrojnych. Oczekiwano pojazdu z silnikiem o mocy 150 KM, prędkości maksymalnej 60 km/h i zasięgu działania 200 km.
Prototyp przygotowany przez zakłady Bernard przeszedł między 14 listopada a 15 grudnia 1939 roku próby na poligonie CEMA w Vincennes. Uznano je za pozytywne i rekomendowano skierowanie pojazdu do produkcji seryjnej. Z zamówionych 430 egzemplarzy, które miały być wyprodukowane do grudnia 1940 roku, do upadku Francji dostarczono tylko 73 egzemplarze.
Dane techniczne:
| Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zasięg: |
11.760 kg 15.000 kg 9.916 x 2.500 x 2.560 mm 5.300 + 1.500 mm przód 1.970 mm / tył 1.800 mm 6×2 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, wysokoprężny, pojemność 8.354 cm3, typu Gardner 6 LWB o mocy 110 KM przy 1.750 obr./min 5 biegów do przodu plus wsteczny na drodze 48 km/h na drodze ok. 700 km |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano platformę do transportu ewakuowanego czołgu, z rampami najazdowymi. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 108mm, skok tłoka 152 mm. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazuje napęd na środkową oś, tylna oś wleczona (na tylnych osiach koła zdwojone).
