Historia konstrukcji:
Transporter czołgów DW 12A został opracowany w 1935 roku we francuskich zakładach Établissements Louis Willème et Cie w Nanterre.
W 1935 roku zbudowano 1 prototyp w wersji z kabiną klasyczną, a następnie w 1937 roku 4 egzemplarze w wersji z kabiną COE (nietypowo z 2 kierownicami).
Dane techniczne:
| Ładowność: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: |
20.000 kg 6×4 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, wysokoprężny, pojemność 11.536 cm3, typu Deutz F 6 M 317 o mocy 110 KM przy 1.500 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, demultiplikator na drodze 40 km/h |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem) w przypadku prototypu a dla pojazdów seryjnych w układzie nad silnikiem (COE – cab over engine). Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V, pojemność akumulatora 90 Ah.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 120 mm, skok tłoka 170 mm, stopień sprężania 22:1. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazuje napęd na koła tylnych osi. Hydrauliczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne. Stosowano opony rozmiaru 15.00-20” (na tylnych osiach koła zdwojone).
