Forteczna armata przeciwpancerna 5 cm Panzerabwehrkanone Kasematte und Turm

Historia konstrukcji:
Forteczna armata przeciwpancerna 5 cm Pak. K. u. T. zaprojektowana na potrzeby sił zbrojnych Niemiec.

Została opracowana w 1935 roku w niemieckich zakładach Rheinmetall-Borsig A.G. w Düsseldorfie. Po wybuchu wojny dalsze prace nad dedykowanym uzbrojeniem artyleryjskim dla fortyfikacji zostały zawieszone.

W katalogu wzorów uzbrojenia w zależności od wersji otrzymała oznaczenie:
5 cm Pak K. – Gerät 5-0502,
5 cm Pak T. – Gerät 5-0503.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Długość lufy:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kat ostrzału w azymucie:
 
Szybkostrzelność:
50 mm
50x420R
? kg
L/70
od -15° do +15°
kazamata 60°,
wieża 360°
15-20 strz./min

Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy.

Przewidziana jako uzbrojenie obiektów fortyfikacji stałej:
– kazamata 56P8 o odporności A1
– kazamata 401P9 o odporności B
– wieża 71P9 o odporności A1
– wieża 91P9 o odporności B

Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną w łusce z indeksem 6360 lub 6360 St.

Przeciwpancerna 5 cm Pzgr.Patr.

Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Ładunek miotający:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
516 mm
4,05 kg
2,25 kg
0,9 kg Digl.R.P. -G 0,6- (310*3/1)
860 m/s
skuteczna 1.200 m

Pocisk 5 cm Pzgr. typu AP-HE. Wykonany z wysokogatunkowej stali stopowej korpus mieścił niewielki ładunek wybuchowy pobudzany zapalnikiem dennym typu Bd.Z. (5103*) der 3,7 cm Pzgr.

Przebijalność płyty pancernej odchylonej od pionu o 30 stopni wynosiła 51 mm z odległości 1.000 m.

Odłamkowa 5 cm Sprgr.Patr. 38

Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Ładunek miotający:
Donośność:
606 mm
3,36 kg
1,82 kg
0,224 kg Digl.Bl.P. -10,5- (3*3/0,8)
13.000 m

Pocisk 5 cm Sprgr. 38 typu HE. Zastosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy typu A.Z. 39.

Źródła:

Instrukcja H.Dv. 97/1 „Gerätliste”, 1943 r.

Instrukcja „Zusätze für den Artillerieeinsatz zu den Richtlinien für den weiteren Ausbau der Landesverteidigung”, 1939 r.

Instrukcja „5 cm Pak L/70. Ladungsraum mit Patrone und Zugprofil von Rohren für die Geräte 56 Kp und 56 P Kp”, 1940 r.

Bogusław Perzyk, Janusz Miniewicz „Międzyrzecki Rejon Umocniony”, wyd. ME-GI, 1993 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *