System uzbrojenia pokładowego Sondergerät 118 „Rohrblock”

Historia konstrukcji:
System uzbrojenia pokładowego SG 118 „Rohrblock” używany przez Luftwaffe, siły powietrzne Niemiec.

Wersja systemu uzbrojenia SG 117 z możliwością przeładowania zasobników z nabojami – łącznie 3 zasobniki. Koniec wojny przerwał prace badawczo-rozwojowe.

System uzbrojenia pokładowego Sondergerät 118 „Rohrblock” w samolocie He 162 „Salamander”.
System uzbrojenia pokładowego Sondergerät 118 „Rohrblock” w samolocie He 162 „Salamander”.

Zastosowanie:
Planowano użycie w kilku modelach samolotów – jeden z projektów obejmował samolot myśliwski Heinkel He 162 „Salamander”, który w kadłubie przenosił 2 zestawy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Długość całkowita:
30 mm
30x91RB
165 kg
1.175 mm

Schemat systemu Sondergerät 118 „Rohrblock”
Schemat systemu Sondergerät 118 „Rohrblock”

Opis konstrukcji:
Broń jednostrzałowa. Cylindryczny blok mieszczący 7 luf. Zasilanie z umieszczonych rewolwerowo 3 zasobników – łącznie do dyspozycji 21 naboi (3 zasobniki po 7 naboi w każdym).

Amunicja:
Stosowano amunicję analogiczną do używanej przez lotnicze działo pokładowe 3 cm MK 108. Ładunek miotający inicjowany spłonką pobudzaną elektrycznie.

Odłamkowo-burząca

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
205 mm
144 mm
486 g
315 g
75 g
26 g
480 m/s

Pocisk typu HE z cienkościennym korpusem wypełnionym materiałem wybuchowym, który jest inicjowany głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.