Samochód ciężarowy Isuzu Typ 94 (TU10)

Historia konstrukcji:

Samochód ciężarowy opracowany w 1934 roku na zamówienie armii japońskiej na standardowy pojazd tej klasy. Układ napędowy i podwozie wzorowane na zakupionym w 1932 roku amerykańskim samochodzie Hudson „Super Six” produkowanym w zakładach Hudson Motor Co. w Detroit.

Produkowany seryjnie w zakładach Ishikawajima Jidōsha  Seisakusho oraz zakładach Tokyo Jidōsha  Kogyo (odpowiedzialny za produkcję samochodów oddział należący do koncernu Tokyo Gasu Denki K. K.) pod marką Isuzu.

W 1935 roku także zakłady Mitsubishi Jukogyo K.K. (Mitsubishi Heavy Industries) wyprodukowały 75 egzemplarzy ciężarówek Typ 94 zaopatrzonych we własny silnik wysokoprężny typu 650AD, po czym przestawiono produkcję na model Mitsubishi TD45.

Japończycy szybko dostrzegli zalety silnika wysokoprężnego i wdrożyli go do masowej produkcji – dotychczasowa wersja z silnikiem gaźnikowym otrzymała oznaczenie Typ 94A, a nowy model zaopatrzony w 4-cylindrowy silnik Diesla o mocy 55 KM otrzymała oznaczenie Typ 94B.

W oparciu o bazowy samochód ciężarowy opracowano także kołowy ciągnik artyleryjski Typ 96 który był zaopatrzony w inne przełożenia oraz wyciągarkę. Jego głównym zadaniem było holowanie armat przeciwlotniczych Typ 88 kalibru 75 mm.

Dane techniczne:

Ładowność:
Wymiary:
Rozstaw osi:
Układ napędowy:
Jednostka napędowa:
 
 
Skrzynia przekładniowa:
Prędkość maksymalna:
1,5 tony
5.750 x 1.930 x 2.600 mm
3.900 mm
6×4
silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, zapłon iskrowy,
chłodzony cieczą, pojemność 4.390 cm3,
typu XA o mocy 68 KM przy 2.800 obr./min
4 biegi do przodu plus wsteczny
na drodze 70 km/h

Opis konstrukcji:

Samochód ciężarowy z klasycznym nadwoziem z silnikiem umieszczonym przed kabiną. Za kabiną skrzynia ładunkowa zakrywana brezentową plandeką rozpinaną na pałąkach.

Zawieszenie kół na resorach półeliptycznych. Mechaniczne hamulce działały na wszystkie koła.

Silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 90 mm, skok tłoka 115 mm. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową napędzał obie tylne osie.

Źródła:

Instrukcja TM-E 30-480 „Handbook on Japanese Military Forces”, 1944

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *