Samochód pancerny Τεθωρακισμένο τροχοφόρο όχημα Vickers-Peerless

Samochód pancerny Vickers-Peerless
Samochód pancerny Vickers-Peerless

Historia konstrukcji:
Samochód pancerny Vickers- Peerless został opracowany w 1919 roku w brytyjskich zakładach Vickers-Armstrongs Ltd. w Londynie. Wykorzystano podwozie zakupionego w ramach pomocy materiałowej z USA samochodu ciężarowego typu TC4 (4-Ton) opracowanego w 1915 roku w amerykańskich zakładach Peerless Motor Car Co. w Cleveland, stan Ohio (podczas I Wojny Światowej zamówiono ok. 12 tysięcy nieskarosowanych podwozi tego typu). Ich montaż po przybyciu do Wielkiej Brytanii odbywał się w zakładach Peerless Lorries and Parts Ltd. w Slought, Bucks.

W 1923 roku Grecja zakupiła 10 egzemplarzy na potrzeby jednostek policyjnych za 7.162 funty.

Dane techniczne:

Masa:
Wymiary:
Jednostka napędowa:
 
 
Skrzynia przekładniowa:
Prędkość maksymalna:
Zasięg:
Uzbrojenie:
Opancerzenie:
7.500 kg
6.120 x 2.230 x 2.770 mm
1 silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą,
zapłon iskrowy, pojemność 6.760 cm3,
typu Peerless T o mocy 48 KM
4 biegi do przodu plus wsteczny
na drodze ok. 32 km/h
na drodze 145 km
brak stałego
od 5,3 do 8 mm

Opis konstrukcji:
Ściany boczne wykonano z przynitowanych do kątowników blach pancernych grubości 8 mm. Góra i dno wykonane z płyt o grubości 5,3 mm. Pojazd nie dysponował stałym uzbrojeniem – ogień z transportowanego wewnątrz uzbrojenia prowadzono poprzez umieszczone w burtach i tylnej ścianie otwory strzelnicze lub ponad górną krawędzią otwartego od góry przedziału transportowego. Dla uniknięcia ryzyka wrzucenia do środka pojazdu granatu lub butelki z benzyną zamontowano nad przedziałem bojowym osłonę z siatki lub blachy. Wewnątrz przedziału bojowego oprócz 2 osób załogi mieściło się do 10 żołnierzy.

Napęd z umieszczonego przodu silnika jest przenoszony na koła tylnej osi za pomocą łańcucha. Zastosowano ogumienie na masywach: z przodu koła pojedyncze o średnicy 36 cali, a z tyłu koła podwójne o średnicy 40 cali.