Historia konstrukcji:
Przyczepa używana przez siły zbrojne Niemiec. Przyjęta na uzbrojenie w grudniu 1940 roku.
Pełna nazwa:
Tiefladeanhänger für Panzerkampfwagen 22t (Sd. Ah. 116)
Produkowana seryjnie w niemieckich zakładach Waggon- und Maschinenfabrik A.G. w Bautzen (Busch), Ackermann Fahrzeugbau w Wuppertal-Vohwinkel oraz Finck w Stuttgarcie.
Cena jednostkowa przyczepy tego typu wynosiła 28.000 RM. Wyprodukowanie jednej przyczepy wymagało 3.200 roboczogodzin, 18.100 kg stali niskostopowej oraz 126 kg stali wysokostopowej (w tym blachy grube i średnie 2.760 kg, a blachy cienkie 275 kg).
W kwietniu 1942 roku w służbie znajdowało się 141 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Liczba osi: Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: |
4 13.800 kg 23.000 kg 14.400 x 2.990 x 2.630 mm, prześwit 400 mm 1.350+7.400+1.350 mm 2.440 mm |
Opis konstrukcji:
Przyczepa służąca do ewakuacji uszkodzonych pojazdów pancernych. Na czas załadunku tylny dwuosiowy wózek był odczepiany – podłoga platformy transportowej (wymiary 5.700 x 2.900 mm) spoczywała wtedy bezpośrednio na gruncie umożliwiając wprowadzenie na nią ewakuowanego pojazdu z użyciem wyciągarki.
Tylny wózek jest zaopatrzony w stanowisko dodatkowego kierowcy (kierownica z pneumatycznym wspomaganiem) dla sterowania obiema tylnymi osiami oraz w wyciągarki z łańcuchami do podniesienia platformy (najpierw mechaniczny system bloczków, a potem siłowniki hydrauliczne).
Na wszystkich osiach stosowano opony rozmiaru 13.50-20″.
