Prof. dr prawa Reinhard Höhn
SS-Oberführer
Nr SS - 36 229 (??.12.1933)
Nr NSDAP - 2 175 900 (??.07.1933)
Urodzony - 29.07.1904 r. w Gräfenthal.
Zmarł - 14.04.2000 r. w Pöcking.
Promocje:
30.01.1939 - SS-Standarenfhrer
09.11.1944 - SS-Oberführer
Kariera:
Wybitny znawca prawa, jeden z twórców potęgi SD, po wojnie ceniony teoretyk i wykładowca prawa gospodarczego.
Przed 1933 r. należał do "Jungdeutscher Orden".
Od 1934 r. brał udział w zorganizowaniu krajowej służby informacyjnej SD, którą kierował do 1939 r.
1935 - Kierował Wydziałem Centralnym II/2 (Ocena dziedzin życia) SD na Kraj.
1935 - zostaje dyrektorem Instytutu Prawa na uniwersytecie w Berlinie. Kierownikiem Wydziału Prawa Policyjnego był Best. To dzięki nim, m.in.,
w skład ustawy pruskiego Ministerstwa Stanu z 1936.02.10 r., która usamodzielniła Gestapo pod względem prawnym i ustanowiła Urząd Tajnej Policji
Państwowej najwyższą władzą swego kraju, wszedł m.in. paragraf 7, o brzmieniu: "Zarządzenia i sprawy Tajnej Policji Państwowej nie podlegają
kontroli sądów administracyjnych". Jednym słowem, odebrano obywatelom jakiekolwiek prawo składania zażaleń na działania Gestapo.
W latach 1935 - 1945 był dyrektorem Instytutu Badań Państwa (Instytut für Staatsforschung) w Berlinie i profesorem na uniwersytecie berlińskim.
Jako jeden z czołowych ideologów SS, opracował wiele zasad "prawnonaukowych", które miały na celu uzasadnienie polityki zaborczej i okupacyjnej.
Höhn dążąc do utrwalenia stanu, w którym społeczeństwo byłoby pozbawione praw, pisał w 1934 r.: "Prawodawstwo... jest wolą wspólnoty narodowej...
której wyrazem jest Führer. A zatem prawo jest aktem kierowania (Führung).
1936 - przez okres kilku miesięcy pozostawał w niełasce, został zwolniony ze stanowiska i na kilka miesięcy wyjechał do Szwecji, aby uniknąć
wyrzucenia z partii.
W 1938 r. dodał: "prawo może być wiążące także bez unormowania".
Höhn odmówił wszelkich podstawowych praw demokratycznych obywatelom Rzeszy i nie tylko im, skonstruował nazistowska teorię wspólnoty narodowej,
której wolę obwieszczał Führer, jednym słowem - udzielenie pełnomocnictwa In blanco kierownictwu NSDAP.
Autor wielu prac, m.in. z historii wojskowości:
1934: Vom Wesen der Gemeinschaft
1934: Die Wandlung im staatsrechtlichen Denken
1935: Rechtsgemeinschaft und Volksgemeinschaft
1935: Der individualistische Staatsbegriff und die juristische Staatsperson
1938: Grundfragen der Rechtsauffassung (zusammen mit Theodor Maunz und Ernst Swoboda)
1940: Frankreichs demokratische Mission in Europa und ihr Ende
1942: Reich, Grossraum, Großmacht
1944: Revolution, Heer, Kriegsbild
Odznaczenia m.in.:
Ehrendegen des Reichsführers SS
Totenkopfring der SS.
Po wojnie:
Po 1945 r. został profesorem i przewodniczącym Akademii Kadr Kierowniczych Gospodarki (Akademie der Führungskräfte der Wirtschaft) w Bad Harzburg.
Uczestniczył więc w szkoleniu młodej kadry przeznaczonej na czołowe stanowiska w niemieckich
przedsiębiorstwach, (przez akademię przeszło około 600 000 kursantów).